Bu haftayı Karadeniz haftasına çevirmiş olduk kendi çapımızda. Ne var ki anlatmakla bitecek gibi değil azizim. Fotoğrafların daha ellide birine bile gelmedik. En iyisi bir yerde nokta koymak.

Karadenizli arkadaşların yazdıklarımı beğenmesi benim için sevindirici.

Az kaldı fahri hemşehri ilan ediyorlardı.

Çoğu "Bizim oraya kadar gittin de niye haber vermedin?" diye çıkıştı.

Bir de "Bize niye uğramadın"lar var.

Haberli program yapıp, ahbaplara tek tek uğramaya kalksaydık, altı ayda dönemezdik. Affola.

Fotoğrafları daha rahat şekilde verememenin sıkıntısı bir yana, Osman Suroğlu'nun çizgilerine de yer ayıramadık hafta boyunca. Özrümüz geçerli bulunursa, önümüzdeki hafta karikatürlere başlamakta kararlıyız.

Gazeteyi internetten takip edenler muhtemelen göremeyecek ama bugünü birkaç fotoğrafı bir arada sunarak kapatacağız.

Köprülerden genişçe bahsetmiştik ya, işte çok orijinal bir köprü daha. Bu defa çatılı bir köprü. Yanlış hatırlamıyorsam, altından Uzungöl'ün suları akıyor. "Kiremitli Köprü" olarak da bilinen 1935 tarihli Hapsiyaş Köprüsü. (Bu arada önceki gün yayınladığımız Osmanlı döneminden kalma taşkemer köprünün ismini kaydetmeyi unutmuşuz. Affınıza sığınarak "Timisvat" olduğunu belirtelim.)

Ayder Yaylası'nda horon faslı

Çocuklar Kafkasör'de atla dolaşıyor.

Uzungöl'deyiz. Göl uzun, vakit kısa... Halbuki bir ömür geçer burada. Sonunda ölüm sebebi olarak da "aşırı mutluluk" yazılır kayıtlara.

Asteriks'in taşı. Taşıyabilirsen taşı.

MEHMET ŞEKER

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu

Online İlan