|
|  |
Transatlantik eğilimler...
Önümde Transatlantik Eğilimler 2005 araştırması var.
Transatlantik Eğilimler araştırması Amerika ile Avrupa kamuoylarının kapsamlı değerlendirmesinin yapıldığı ve her yıl tekrarlanan bir araştırmadır. Elimizdeki en sonuncusu olup Mayıs ve Haziran aylarında Amerika Birleşik Devletleri (ABD) ile on Avrupa ülkesinde (Fransa, Almanya, İtalya, Hollanda, Polonya, Portekiz, Slovakya, İspanya, Türkiye ve İngiltere) gerçekleştirilmiştir. Araştırma German Marshall Fund of the United States ve Compagnia di San Paolo'nin ortak bir projesidir ve Fundação Luso-Americana ile Fundacion BBVA adlı kuruluşlar tarafından da desteklenmiştir.
Araştırma Türkiye, Polonya ve Slovakya dışındaki ülkelerde bilgisayar destekli telefon mülakatlarıyla gerçekleştirilmiştir. Bu üç ülkede ise yüz yüze mülakat metodu tercih edilmiştir.
Araştırma bir yandan Avrupa ve Amerika kamuoylarının birbiriyle ve dünya politikalarıyla ilgili eğilimlerini ortaya koyarken diğer yandan her sene tekrarlandığından bu eğilimlerdeki değişimin izlenmesine imkan vermektedir. Avrupa ile Amerika ilişkilerinde kamuoylarının pek çok konuda farklı yaklaşımlara sahip olduğu anlaşılmaktadır.
Araştırma verilerini tek tek ele almak bu yazının boyutunu fazlasıyla aşacaktır. Ancak belirlenen bulgular arasından bazılarını özetleyerek yorumsuz vereceğiz. Yorumu sizlere bırakıyorum.
Avrupa kamuoyunda ABD hakkındaki görüşlerde fazla bir değişiklik olmamıştır.
Avrupa anayasasının reddedilmesinin ardından dahi Avrupalılar, AB hakkında olumlu düşünmeye devam etmektedir.
Türkiye'nin AB üyeliği hakkında Avrupalıların önemli bir kısmı (%42) net bir görüşe sahip değildir.
Avrupalıların % 70'i AB'nin bir "süper güç" haline gelmesini arzu etmektedir. Ancak "süper güç" tanımı konusunda farklı görüşler vardır.
Avrupalıların büyük çoğunluğu (% 60) AB'nin Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nde tek bir sandalye ile temsil edilmesi fikrini desteklemektedir. Ankete cevap veren Fransızların % 62'si, Almanlarınsa % 64'ü bu fikirdedir. İngilizlerinse % 55'i karşı görüştedir.
Avrupalılar küresel düzeyde demokrasinin teşvik edilmesi gerektiği fikrini Amerikalılardan daha fazla desteklemektedirler. (Amerikaların % 51'ine karşı Avrupalıların % 74'ü bu fikirdedir). Hem Avrupalılar hem de Amerikalılar demokrasinin teşvik edilmesinde "daha yumuşak güç" seçeneklerinin kullanılmasını tercih ederken Amerikalıların yalnızca % 39'u ve Avrupalıların sadece % 32'si askeri kuvvet kullanılmasını desteklemektedir.
Demokrasinin teşvik edilmesi konusunda Cumhuriyetçilerin verdikleri destek Avrupalıların görüşlerine daha yakındır. Cumhuriyetçilerin % 76'sı bu hedefe olumlu bakarken Demokratlarda bu oran % 43'te kalmaktadır. ABD'deki her iki parti de demokrasinin teşvik edilmesinde "daha yumuşak güç" tercihinden yana olsalar da Cumhuriyetçilerde askeri müdahaleye destek verenlerin oranı % 57 iken Demokratlarda bu oran % 29'da kalmıştır.
İran'ın nükleer silahlar geliştirme ihtimali hakkında Amerikalılar ile Avrupalılar arasında görüş birliği yoktur. Her iki tarafta sadece küçük bir azınlık (Amerikalılarda % 15, Avrupalılarda % 5) askeri müdahale seçeneğini desteklemektedir.
Amerikalılar kişisel bazda terörizmden daha fazla etkileneceklerine inanmaktadır. Buna karşılık Avrupalılarsa küresel ısınmadan daha etkileneceklerini düşünmektedirler.
Amerikalılar Bush'un başkanlığı konusunda bölünmüş olsalar da terörizm ve nükleer silahlar gibi konulurda Demokratlarla Cumhuriyetçiler ortak kanaate sahipler.
Bush'un Avrupa ile ilişkileri konusunda Demokratlarla Cumhuriyetçiler farklı eğilimlere sahipler. Demokratlar bu ilişkilerin geliştirilmesini daha çok istemekteler. Demokratların % 67'si AB ile daha yakın ilişkileri isterken bu oran Cumhuriyetçilerde % 34'te kalmaktadır.
|
|
|
