Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Bugünkü Yeni Şafak
657'liler Ailesi
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Okur Sözcüsü
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	İhsan DENİZ ideniz@yenisafak.com.tr

Niçin ister insan bunu? Neden ister?

Ömrünün belli bir noktasında bir şey söylememeyi işine-gücüne ve gönlüne ve yaşama biçimine ve çevresine ve hayatına ve ufkuna ve en önemlisi de varoluş algısına taşımasının anlamı nedir, nicedir?

Neden kalkışır buna? (Kalkışır mı?) Mecbur mudur?

Söyleyeceği herhangi bir şeyin kalmamasından mı?

Bir şey söylemeyi gereksiz, değersiz ve anlamsız bulduğundan mı?

Bir şey söylemekle söylememenin herhangi bir farkının olmadığına kanaat getirdiğinden mi?

Bir şey söylememenin de bir şey söylemenin yerini tuttuğuna inandığından mı?

Bir şey söylememekle çok şey söylenebileceğinin mümkün olduğunu anlamasından mı?..

Hangisi?

Kim bilir; belki bazen hepsi, bazen hiçbiri!..

Bir şey söylemek için, hiçbir şey söylememeyi göze almak veya hiçbir şey söylememeye sığınmak ya da hiçbir şey söylememeye yaslanmak!

Enteresan, değil mi?

Peki, nedir bu? Neyin nesidir?

Günün birinde bir şey söylememeye başlamak! ('Başlamak', evet!)

Bir 'sorun' bu, evet..

Kendi payıma, bunun açık, somut, başlı başına bir tür 'varoluş sorunu' olduğunu düşünüyorum.

Ama aynı zamanda yoğun bir 'yalnızlık sorunu' olduğunu da..

Öte yandan, yalnızlığa hiç ilişmeyen ve farklı imleri gözeten bir 'kimsesizlik sorunu' olduğunu da..

Şunları da sıralayalım isterseniz:

Umutsuzluk..

Mutsuzluk..

Yoksunluk..

Karamsarlık..

Kötümserlik..

Yabancılaşma..

Ve bir 'bırakma', 'kenara çekilme', 'dünyanın ıssızlığına yanaşma', 'hayattan uzak kalma' hissinin ve eğiliminin ve dürtüsünün ve beklentisinin ve arzusunun yoğunlaşması 'sorunu' olduğu da vurgulanabilir..

(Dünyevî ve felsefî bir bakış olabilir bu tutum. Ancak, sadece o kadar! Ve evet, sadece o kadar!)

Hiçbir şey söylememek, yani esasen bir şey söylemek!

Bu bir 'dil cambazlığı' değildir!..

Bir 'dil hâli' olabilir bu, mümkündür!

Bir 'hâl hâli' de olabilir mi, mümkün müdür?..

Geri dön

Mesaj gönder

Yazdır

Yukarı