Âdem Turan’ın 1988 yılında Yedi İklim Yayınlarından çıkan ‘Artık Kuşlarını Uçur’ isimli ilk şiir kitabının geçtiğimiz günlerde Okur Kitaplığı’nda ikinci baskısı çıktı. İlk kitap heyecanının şair için ne kadar özel bir anlamı, sanat hayatında özel bir yeri, ondan aldığı ayrı bir tat varsa bu heyecanı şair kadar olmasa da bir okur olarak ben de yaşarım. Ne zaman bir ilk kitap görsem hemen alıp okumak isterim. Adem Turan’ın ikinci baskısı yapılan bu kitabı da gördüğümde sanki yeni basılmış ilk kitap heyecanı ile karşıladığımı söylemeliyim.
Adem Turan’ın, Artık Kuşlarını Uçur isimli ilk kitabındaki şiirlerde gerilim, hüzün ve aşk motiflerinin öne çıktığını söyleyebiliriz. Şairlerin ilk kitaplarında, ilk şiirlerinde olabildiği gibi, gençlik döneminin de etkisi ile aşk şiirlerinin, aşk ve duygu yüklü dizelerin çokluğu Adem Turan’ın ilk kitabında da görülmektedir. ’ben f orada diyorsam, işte oradadır’ gibi keskin, kararlı ifadeler içeren bir dizeyle başlar Sessizlikler şiiri. Bedeninde mavi intiharlar taşıdığını söylese de ‘dağ gibi özlemler’ çoğaltır, yüreğini serinleten, beyaz haberlerin peşinde, düşlerini düşünceleriyle buluşturan güzellikler. Bu hali anlatmak için ‘çok sevdim, güzel sevdim’ gibi oldukça yalın ve net sözler kullanır dizelerinde.
Güzel şeylere soyunduğu, umut dolu özlemler içindeki o yıllarda, ‘soluksuz’ kalırdı ‘göklere yürümekten’. Büyük bir aşkla, azimle çıktığı bu şiir yürüyüşünün başlangıcında çizgisini belirlemiş, hedeflerini gözeten bir anlayışın, düşüncenin takipçisi olmayı ısrarla sürdürmüştür.
dizeleriyle başlayan ‘Çizgi’ şiirinde çocukluğuna ait hatıraları yaşatmaktadır. Koşamam, terleyemem, yaşamayı bilmem diyen Turan, balonları bile olmayan, Rumeli masalları ile büyüyen, rüyalarına kurtarıcı gibi yetişen annesini gören genç şair, büyüdüğünü, arayışları, ilişkileri, düşünce dünyası geliştikçe daha iyi fark eder.
Adem Turan da 80 kuşağı şairlerindendir. Dönemin şairlerinin yaşadığı acıyı, bastırılmış duyguları, isyan çığlıklarını yaşamıştır O da. Kentin, şehirleşmenin insan ruhuna verdiği bezginliği, bunalımı tersyüz etmeye koyulacaktır.’ Gözlerinde dünyanın evliya yüzü’, koltuğunda Kur’an, ya da Lokman’a okuttuğu Yasin suresi ile içini sevince dönüştürebileceğinin bilincindedir.’ Tünelden nasıl çıkılır’ sorusunun cevabını bulmaya çalışır sürekli. Kenti bir baştan bir başa dolaşırken en çok çocukların sesi mutlu eder O’nu. Çağın, günlük yaşantının getirdiği çılgın kavgaların içine girmek durumunda kalsa bile ‘içimizdeki sonsuzluk’ mutlu etmeye yetecektir. İyilikler ve güzelliklerin peşinde sürer yolculuk. Emin adımlarla kendine olan güvenle sürdürecektir yürüyüşü;
‘İşte şunlar ellerim / şunlar da gözlerim’
