Konumuz sürekli, çocuk yaşta çamurlu sahalarda, kendilerinin yarısı ağırlığında topların peşinde koşarken hayal ettikleri yerlere kavuşan futbol adamları oldu şu ana dek… Mevkisi, ülkesi, dini, dili farketmeden futbolun kıyısında köşesinde kendine yer bulan futbol insanlarını konuştuk hep.
Bu seferki niyetimiz başka: hayallerine yaklaşamamış ama futboldan da hiçbir zaman kopmamış bir isim bugün bize ilham veren… Hani “aşk nedir?” sorusuna “Seversin, kavuşamazsın adı Aşk olur” cevabını verdikleri gibi kavuşamaması, belki de pek çok futbol adamından daha büyük bir aşka dönüştürmüş onun için futbolu…
Hayatı futbol, futbolu da hayat civarında bir yerlerde konumlandırmış hep. Birbirinden hiç ayırmamış. Keskin politik görüşleri, yıllarını verdiği mücadelesi sırasında hep bir sızı olmuş futboldan uzak kalışı…
Sanatçı kişiliği, kendi ifadesiyle “zevkten zorunluluğa doğru uzanan hüzünlü bir öykü” olan futbola daha fazla direnemeyip bir de kitap yazmaya mecbur bırakmış O'nu: Gölgede ve Güneşte Futbol.
İyi futbol oynayan kim olursa ona şükran borçlu olduğunu ifade eden, futbolu hiçbir zaman bir sektör olarak görememiş, futbola destansı tarafından yaklaşan bu isim Eduardo Galeano…
Maalesef geçtiğimiz haftalarda kaybettiğimiz bu güzel adam, topun dönüşüne benzettiği dünyayı bütün yönleriyle okurlarına anlatmaya çalıştığı 60 senenin ardından tam 75 yaşında akciğer kanserine yenik düştü.
Bahsettiğimiz Sadece Güney Amerika'yı değil dünyanın dört bir yanından pek çok insanı da kasıp kavurmuş bir edebiyatçı olunca sözü biraz ona bırakmak olur yakışanı:
“Top döndükçe dünya da dönüyor. Güneş, ateşten bir toptur, gündüzleri mesai yaparken geceleri de zıplayarak gökteki yatağına çıkar ve görevini aya devreder. Bilim insanları kuşkusuz bu düşünceyi hemen reddedecektir.
Her şeye rağmen kesin olan bir şey var:
Tüm dünya dönen bir topun etrafında dört döner (...)
Yıllardan beri futbol ile ilgili gerçeklere yakından ilgi duyuyordum; herkesin farklı lisanlarla düşüncelerini ifade ettiği ama aynı tutkuları paylaştığı bu büyük dünya topluluğunun şanına yaraşır bir eser yazmayı çok uzun zamandan beri düşünüyordum; bu şekilde ayaklarımla başaramadığım şeyi ellerimle gerçekleştirmiş olacaktım çünkü sahaların yüz karası bir beceriksizdim; o halde topun benden esirgediğini hiç olmazsa kalemimle elde etmeliydim.
İşte futbola olan ilgimden ve eksikliğimi telafi etme arzusundan, futbolun güneşli yönünü takdir eden ve gölgeli yönünü de açığa çıkarıp yeren bu kitap doğmuş oldu.”
Ve yine; bizim farklı kelimelerle ve cümlelerle ifade etmekten yorulduğumuz ama Galeano'nun o vurucu ifadesiyle tam anlamını bulan o unutulmaz cümlesiyle son verrelim yazımıza:
“Ben basit bir 'iyi futbol' dilencisiyim. Elimde şapkam, dünyanın dört bir yanını geziyor ve stadyumlarda yalvarıyordum:
Tanrı aşkına, güzel bir maç lütfen!”
