|

Geçmeyen zamanlar

Ahmet Bozkurt’un kaleme aldığı ‘‘Unutma Zamanı” ciddi, titiz bir çalışma olarak karşımıza çıkıyor. Kitapta, edebiyat, felsefe, psikoloji gibi alanlarda düşünce üretmiş isimlerin etrafında edebi metin çözümlemeleri yer alıyor.

Yeni Şafak
20:31 - 1/03/2015 Pazar
Güncelleme: 18:38 - 1/03/2015 Pazar
Yeni Şafak
ÖMER YALÇINOVA

Unutma Zamanı’nın alt başlığı “Yazı, Bellek ve Eleştiri”dir. Fakat fark edilebileceği gibi bellek, eleştiri veya yazının dokunmayacağı, ilgilendirmeyeceği neredeyse hiçbir alan yoktur. Ahmet Bozkurt da bunun farkında olarak kendini sınırlandırmamış, kitabını geniş bir alandan istifade ederek oluşturmuş. Her ne kadar daha çok Batılı kaynakları referans olarak gösterse de, Türk edebiyatından ve Doğu’ya özgü denilebilecek metinlerden uzak durmamış. Bu durum onun dünyaya bakışından ve olayları ele alışından da anlaşılabilir. O, belirli bir fikriyatın, ideolojinin veya akımın eşliğinde araştırma yapmaz. Fakat bu, onun eğilimlerinin olmadığı anlamına da gelmez.


Ahmet Bozkurt daha çok postmodern düşünür olarak bilinen Michel Foucault, Jacques Derrida, Roland Barthes, Gilles Deleuze… gibi filozoflardan faydalanır. Unutma Zamanı’nında Ahmet Bozkurt o kadar çok psikolog, filozof, edebiyatçı, sanatçı, teolog arasında bağlantı kurar ki hepsinin ismini anacak olsak, yazımızın tamamını doldurur. Ki Unutma Zamanı’nın kaynakçası gayet kabarıktır. İnsan önce şaşırıyor, bu kadar kitabın okunmasına ve bunlar arasında bağlantı kurulmasına. Fakat Unutma Zamanı okunmaya başlandığında, bu şaşkınlık yavaş yavaş geçiyor. Çünkü Ahmet Bozkurt’un dinmek bilmez bir merakı ve çalışkanlığı var. Sanki o, durmayacak, bitmeyecek bir arayış içindedir.


MERKEZDE ŞİİR YAZILARI

Ahmet Bozkurt felsefe ve psikolojiyi her zaman yedeğinde tutar. Hem son dönem filozofların ne söylediklerini, nelere dikkat çektiklerini araştırıp anlamaya çalışır. Hem de onların yedeğinde edebiyat eserlerini, çeşitli ressamların çalışmalarını, sanat olay ve meselelerini çözümlemeye girişir. Buna bir nevi yorumlama ve anlamlandırma denilebilir.


Unutma Zamanı’ndaki denemeler, üç kısma ayrılabilir. Birincisi, teorik yazılardır. Bunlar zaman, yazı, eleştiri ve şiirin ne olduğuna dairdir. İkincisi, Batılı filozof, ressam ve psikologların neler anlattıklarına dair olanlardır. Bunlar genellikle bir isme yönelik irdelemelerden oluşur. Örneğin Derrida, Auerbach, Melanie Klein, Freud gibi isimlerin temel meseleleri üzerine. Burada şu belirtilebilir; Ahmet Bozkurt bir isimle ilgili yazarken bile bir mesele veya kavramdan o isme doğru ilerler ve anlamlandırmada bulunur. Diğer ifadeyle o biyografik denemeler yazmaz, o isim özelinde, belirli konular üzerine yazar. Bu arada kendi fikirlerini de belirtme imkanına kavuşur. Üçüncüsü, Türk edebiyatına dair yazılar.


Unutma Zamanı’nın merkezini şiir yazıları oluşturur. Ahmet Bozkurt şiir üzerine düşünmeyi sevdiği gibi, şiir tarihi ve akımlarına dönük de dikkate sahiptir. O, günümüz şiirinin sağlam bir zemin üzerinde durmadığını, varlık nedeninin askıya alındığını söyler. Bunu da günümüz şair ve okuyucuların İkinci Yeni ve 80 Kuşağı şairlerinin yeterince, hakkı verilerek değerlendirmeyişiyle, yani geçmişle şimdi arasındaki büyük boşluğun doldurulamayışıyla açıklar. Çözüm için, Turgut Uyar ve Edip Cansever’in şiir ve kuramlarını örnek olarak gösterir. Sonrasında Ahmet Oktay, Enis Batur, Necmi Zekâ şiirlerine dikkat çeker.


Ahmet Bozkurt’un sözünü ettiği isim ve konular, üç aşağı beş yukarı 1990’lardan günümüze bütün düşünür ve edebiyatçıların bir şekilde uğraştığı meselelerdir. Unutma Zamanı’na biraz da bu açıdan bakmak gerekir.


Kitabın künyesi:

Unutma Zamanı

Ahmet Bozkurt

İnkılâp Yayınları

2015

336 sayfa
#unutma zamanı
#ahmet bozkurt
#kitap
9 yıl önce