Çağdaş Rus edebiyatının önemli isimlerinden Vladimir Makanin "Underground" adını taşıyan romanında, gençliğini Rus underground yazar ve sanatçı çevresinde geçirmiş bir yazarın, Sovyetler Birliği'nin çözülüş sürecindeki karmaşada ayakta kalma savaşını anlatıyor. Gelirler arası dengesizliğin üst noktalara ulaştığı bir ortamda var oluşunu gerçekleştirmeye çalışan bir yazarın mücadelesini kaleme alan Makanin, Rus toplum düzeninin görünmeyen yüzüne ayna tutuyor. Ayrıca kitaptaki dipnotlar Rus kültürüne ilişkin önemli bilgileri barındırıyor.
"Yaşamımın başarısız olmadığını bilmem ve buna inanmam gerekiyordu. Bir takım özel amaçlar ve yüksek maksatlar uğruna şimdi (bu zamanda ve bu Rusya'da) benim gibilerin tanınmadan, isimsiz ve metin yaratma becerisiyle yaşamaları gerektiğine inanmam gerekiyordu. Underground. Sözsüz yaşamayı denemek, başkaları yaşıyorlar ya, susarak yaşamak risk midir değil midir; işte bütün mesele bunda ve ben-ilklerden biriyim. Tanınmazlığımı bir yenilgi olarak görmedim, onlarla beraber kaldığımızı bile düşünmedim- zaferdi benim için tanınmazlık 'Ben'imin metinlerimi aşması gerçekliği. Adımımı ileri attım." Underground yazarı Petroviç, hayata bakışını bu sözlerle özetler. Moskova'nın varoşlarında yaşayan bu yazar, devletin kurduğu küçük aile yurtlarında bekçilik yaparak yaşamını kazanır. 50 yaşına gelen Petroviç'in bir karyola, bir ısıtıcı ve hiçbir zaman yanından ayırmadığı daktilosundan başka hiçbir şeyi yoktur. Bu durum onu rahatsız etmez. Bir seçimdir bu ya da yeraltı dünyasının dayanılmaz çekiciliğine kaptırmıştır kendini. Üstelik dinlediği ilginç hikâyeler de bir ödül gibidir: "Yüzlerce öykü anlatırlardı. Ya ansızın coşkuyla ya da bazen temkinli bir alçak sözlülükle burada, karşımda biriktirdikleri katmerli gündelik hırtı pırtılarını dökerlerdi. Benim üzerimde deneyerek sanıyorum ki gizli komplekslerinden, önsezilerinden, bir de eften püften ruh yüklerinden kurtuluyorlardı. Kısacası bana ihtiyaçları vardı. Tam da bir talihsiz olarak bana, yazar gibi bir şey olarak bana.."
Petroviç, yeraltı dünyasından çıkmak istediğinde kendini büyük belaların ve sorunların içinde bulur. Yaşadığı aşkların ya da eski dostlarının ardından yukarıya çıksa yeraltını daha çok özler. Hiç bir zaman yukarıdakilerden olamaz. Aslında bunu bilerek ve isteyerek yapar. Petroviç, her ne kadar kitapları yayınlanmasa ve edebiyat çevreleri tarafından dışlansa da Rusya'daki yeni oluşumların içinde olmak istemez. Yeraltında fuhuş, hırsızlık her türlü yolsuzluk vardır. Petroviç'e göre tüm bunlara rağmen kişisel aydınlığa yukarıda değil yeraltında ulaşılır: “Moskova'nın yukarısına rezil mi rezil binalar dikilirken, metro istasyonları hiç de fena kotarılmıyordu (kaybolmakta olan ama hala tam olarak kaybolmamış sade, halkçı estetik anlayışıyla) yeraltında, aşağıda. Duyguların yeraltlılığı yalnız bana özgü değil. Birçoklarının ruhu meylediyor buraya, kemerlerin altına, gündüz gözlerden uzağa."
