Şarkıda da dendiği gibi “Romanlar böyledirler, çalgısız yaşayamaz ölürler”. Ve her Hıdırellez Roman vatandaşların büyük bir sevinç ve neşeyle karşıladığı, kutladığı bir bayram. Biz de bu bayram hem Hıdırellez coşkusunu romanlarla beraber yaşamak hem de yüz yıllık bir gelenek olan şed kuşanma törenini temsili olarak izlemek için Kağıthane Hasbahçe Hıdırellez Şenliklerine misafir olduk. Ortada bir sahne, sahnede palyaçolar, sihirbazlar, Karagöz, Hacivat, sahnenin yanında yanan şenlik ateşi üzerinden atlayanlar, bir diğer tarafta odun ateşinde çevrilen kuzular... Kağıthane'de şenlik şenlik gibi kutlanıyor. Şu kısacık ömrümüzde ve aslında incir çekirdeğini bile doldurmayacak meselelerle meşgul ettiğimiz gönlümüze mutluluk ve huzur tohumları eken Hıdırellez romanlar için ayrı bir önem taşıyor. Sadece onlar değil Hıdırellez'e diğer vatandaşlar da ilgi gösteriyor. Sözü daha fazla uzatmadan onlara verelim. Ne de olsa bu onların bayramı.
Şirintepe'de oturan Çilek Görmez, eğlenmeye ve çocuklarını eğlendirmeye getirmiş. Kendi deyişiyle “bebeciklerini” gezdiriyor. Her sene ailecek Hıdırellez'e geldiklerini söyleyen Görmez ve ailesi için bu bayram neşeyi, doyasıya eğlenmeyi ve oyun oynamayı temsil ediyor. Ha bir de atalarını, büyüklerini anıyorlar bu bayramda. Onların gelenek ve göreneklerini devam ettiriyorlar. Çöpten kağıt toplayarak geçinen Görmez ailesinin yüzündeki “zengin” neşe tüm Hıdırellez coşkusuna yayılıyor.
Nazif Avşar, Ortabayır'da yaşıyor ve ailesiyle beraber Hasbahçe'ye sıklıkla geliyorlar. Bu seferki park gezileri Hıdırellez'e denk geldiği için şanslılar. Küçük bir park gezisi büyük bir eğlenceye dönüşmüş böylelikle. Oğlu, çocuklar için kurulan parkta eğlenirken Avşar da etrafta olan bitenleri seyrediyor. Onlar için her şey güzel ve eğlenceli geçiyor.
C
ennet Sayan toplamış en sevdiği, hiç ayrılmadığı arkadaşlarını yanına Hıdırellezi kutlamaya gelmiş. Arkadaşlar genç kalmanın yolunu eğlenmekte bulmuşlar. Eşler çalışırken onlar güzel havanın tadını çıkarıyorlar. Sayan, “Hayat eğlenmeden geçmiyor” diyor ve ileride gördüğü romanların yanına doğru gidip hem kendi oynuyor hem de onları bir güzel oynatıyor.
“Ben gazete istemiyorum ağabey televizyonsa röportaj yapalım” diyor Alev Aigebonger. Alev kendini bildi bileli Hıdırellez'i kutluyor. Yahya Kemal Mahallesi'nde yaşayan ve komşularıyla beraber Hasbahçe'ye gelen Alev, Hıdırellez'i romanların günü, şenliği, bayramı olarak tanımlıyor. Her yıl geliyorlar. “Sağolsun Fazlı Bey çok yardımcı oluyor. Her şeyi karşılıyor ve bizi davet ediyor” diyor.
Yaşar Büyükçam Kağıthane doğumlu. Doğum günü de yaşını da bilmiyor.. Hem Kağıthaneli olduğu için hem de sevdiklerini görmek için Hıdırellez şenliklerine gelmiş. Büyükçam “Eskiden Hasbahçe'ye kızları yalnız başına bırakmazlardı. Sanki ağaçların arasından biri çıkıp gelecek. Dört beş kız bir araya gelip gezemezdik bile. Birinin nezaretinde gelirdik. Şimdi rahat rahat yedi yirmi dört herkes gelip Hıdırellez'e katılabiliyor. Bu biraz da belediye başkanımızın sayesinde” diyor.
