Perde arkasından ses veriyorlar

Dergiler artık eskisi gibi okunmuyor, birçok dergi ardı ardına kapanıyor derken, dergi yayıncılığı kendini yeniledi. Birçok alanda yeni dergiler yayınlanmaya başladı. Tiyatro dünyasının gündemini takip eden Kulis Tiyatro dergisi de bunlardan biri. Darülbedayi özel sayısı ile dikkatleri çeken dergi Mart ayında 3. sayısını yayınladı. Tiyatro dünyasının nabzını tutmak, tiyatro üzerine konuşmaya, düşünmeye, tartışmaya kapı aralamak için yola çıkan Kulis Tiyatro dergisini var edenlerle konuştuk.

Digital medyanın matbu dergileri öldürdüğü söylenirken tiyatro gibi spesifik bir alanda dergi çıkarmaya nasıl karar verdiniz?

Ayşe Ş. Doğan: Tiyatroda muhteşem dekorlar yapılıyor, alkışların susmadığı oyunculuklar var, yüzlerce farklı temsil, emekçi. Ancak tiyatro hakkında çok da fazla konuşulmuyor, sorunlar da çözüm önerileri de övgüler de yergiler de kulislerde kalıyor. Polemik ya da magazinel bir mesele olmadığında tiyatro dünyasından haberler basına yansımıyor. Bu ihtiyaçtan yola çıktık.

TİYATRO AŞIĞIYIZ

Yeşim Tonbaz Güler: Tiyatronun kendine has o gizil alanının kaydını düşmek, perdelerin ardına haber uçurmak, ama bunu internet gibi ‘anı yaşa’ma ortamından da korumanın bir yolunu bulmak ancak bir dergiyle kabil görünüyor. Biz de bunun peşinde koşup, hem geçmişi didikleyen, hem de bugünden geleceğe izler bırakan arşiv ameleliğine soyunduk.

Fesih Özalhas: Matbu dergilerinin ömrünü biraz da okuyucusunun bağlılığı belirliyor. Halen gazete ve dergilere dokunarak okumayı seven bir milletiz aslında.

Kulis Tiyatro dergisini kimler çıkarıyor?

Osman Doğan: 2008 yılında bir grup tiyatro aşığı olarak Tiyatro Külliyen’i kurduk. Halka genişledikçe tiyatro alanına yazılı olarak da katkı sağlayabilecek kişiler aramıza daha çok katılmaya başladı. Kulis’in ekibinin bir kısmını yine Tiyatro Külliyen’den arkadaşlar oluşturuyor. Ayşe Hanım'ın editörlüğünde ve Gülcan Hanım'ın koordinatörlüğünde hazırlanıyoruz. Aramızda gazeteci, yazar birçok arkadaşımız da yer alıyor. Dışarıdan da yazı desteği alıyoruz.

Ayşe Ş. Doğan: İlk dergi toplantımızda beş kişiydik. İkinci sayımızla birlikte bu sayı arttı. Halen de yazı yazmak için talepte bulunanlar oluyor. Özellikle araştırma ağırlıklı yazıların çoğalması mühim. Tiyatro alanında yazmak isteyen herkese kapımız açık.

YERLİ TİYATRO ÇOK ÖNEMLİ

İçeriği oluştururken nasıl bir çerçeve çizdiniz?

Ayşe Ş. Doğan: Bir senelik bir çalışma sonucunda ilk sayımızı hazırladık. Görsel algıyı güçlendirerek, tiyatroya merak uyandıracak bir tasarım belirledik. Önceliğimiz “Yerli Tiyatro” oldu. Elbette Batı'da neler olup bittiğiyle ilgileniyoruz. Lakin bizim asıl meselemiz Türk

Tiyatrosunun geçmişi ve geleceği üzerine kafa yormak. Türk Tiyatrosu üzerine konuşabilmek için geçmişi iyi okumak gerekiyor. Ustaların hayatlarının daha çok bilinmesi için özel fotoğraflar ve anılardan oluşan özel biyografiler hazırlıyoruz. İşlediğimiz her konuyu kalıcı olacak şekilde planlıyoruz.

Yeşim Tonbaz Güler: Yerli Tiyatro, çünkü ondaki her yüz, her ses bizim insanımız için çok sevilen, çok tanıdık bir noktada duruyor ve tabi kimlikli bir tiyatro nasıl olmalı sorusunun cevabını arıyoruz.

Kulis Tiyatro bir yayın grubu ya da kuruma bağlı bir dergi değil. Zor olmuyor mu?

Osman Doğan: Bu bağımsızlığı seviyoruz. Tabi ki zor oluyor. Şu an için derginin giderlerinin büyük kısmını oyun gelirleri ile karşılıyoruz. Maddi olarak gerçekten zor bir süreç. Tiyatro Külliyen, ayakta durduğu sürece Kulis Tiyatro’yu da finanse etmeye devam edecek.

İstanbul merkezli dergi olmayacağız

Dergiye ne tür tepkiler aldınız?

Mehmet Mayda: İlk sayının heyecanıyla gittiğimiz her yerde, ilk gelen tepki “kaç yıldır çıkıyorsunuz” oluyordu. “Sanki yıllardır çıkıyormuş havası var” sözüyle çok karşılaştık.

Ayşe Ş. Doğan: “Ne gerek var tiyatro alanında da olmayalım” diyen de oldu ama olumsuz çok fazla eleştiri almadık. Tiyatro sanatçılarından “çok iyi bir iş yapıyorsunuz” sözünü duymak bizim için büyük moral oluyor.

Kayhan Binnetoğlu: Herkesin aynı anda bir işi beğenmesi neredeyse imkânsız. Ama Kulis Tiyatro’nun çok yeni olmasına rağmen çok az olumsuz eleştiri alması iyi yolda olduğunu gösteriyor.

Osman Doğan: Darülbedayi özel sayısında Şehir Tiyatroları Genel Sanat Yönetmeni Erhan Yazıcıoğlu’nun bize verdiği demeçten çok farklı yorumlar çıkartanlar oldu. Başka bir yazarımızın yine sosyal medyada şahsi paylaştığı bir yazı üzerine dergiye yönelik karalama yapılmaya çalışıldı. Bu gibi durumlarda mesnetsiz ithamlarda bulunan kişiye direk açıklama yapıyoruz. Fakat görüyoruz ki, mesele anlamak değil sadece karalama, o zaman işimizi yapmaya devam ediyoruz. Derdimiz nabza göre şerbet vermek değil, doğru olan neyse onun üzerine kelam etmek.

Gülcan Tezcan: İnsanların dünyası artık 140 karakterle sınırlı olduğu için bir dergide yayınlanan yazı, makale ya da röportajın tamamını okuma zahmetine katlanamıyorlar ve tipik magazinci iştahıyla sayfalar dolusu röportajdan bir cümleyi alıp sizi bir yerlere etiketlemeye çalışıyorlar.

İstanbul merkezli bir yayın anlayışınız olmayacağını deklare ettiniz. Bunun nedeni nedir?

Osman Doğan: Tiyatro deyince akla, İstanbul, Ankara, İzmir geliyor ilk etapta. Anadolu’nun her karışında bu sanatı icra edenler var. O yüzden sadece İstanbul merkezli olmayacağız dedik. Diyarbakır’dan Kars’a, Ordu’dan Mersin’e neler olup bittiğini takip etmeye çalışıyoruz. Amatör ya da profesyonel kimin tiyatro alanında çabası varsa ve duyurmak istiyorsa Kulis Tiyatro’ya ulaşabilir.

Tiyatroya ilgiyi arttırıyoruz

Tiyatro dergisinin okuru var mı? Kimin için çıkıyor bu dergi?

Gülcan Tezcan: Bu dergi tiyatro yapanlar, tiyatroyu sevenler ve tiyatro hakkında konuşmak isteyenler için çıkıyor. Kültür sanat gündemi o kadar magazine gömülüyor ki bu alanlarda ‘iş’ yapanlar, ‘eser’ üretenler yapıp ettikleriyle ilgili sağlıklı eleştiriler okuyabilecekleri, meselelerini, sorunlarını tartışabilecekleri zeminlere ihtiyaç duyuyorlar.

Ayşe Ş. Doğan: Son yıllarda özellikle gençlerin ciddi anlamda tiyatroya olan ilgileri arttı. Tabi bu ilgi şöhret olmayı da içinde barındırıyor ama biz iyi tarafından bakıyoruz. Eskiden tiyatro oyuncusu olmak isteyen bir gence ailesinden veto gelirdi. Usta oyuncuların da hayat hikâyelerinde bu tepkileri okumak mümkün. Artık aileler daha anlayışlı davranıyor. Kulis Tiyatro’nun bu anlamda tiyatroya olan ilgi ve sevgiyi pekiştirmek için güzel bir zemin olacağını da düşünüyorum.

#tiyatro

#dergi

#Kulis Tiyatro