Emre Dayıoğlu, 1988, Antalya doğumlu. Üniversiteyi de Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Müzik Öğretmenliği Bölümünde tamamladı. Hala aynı bölümde yüksek lisans eğitimine devam ediyor ve aynı zamanda Antalya'nın Elmalı ilçesi Bayralar Köyü'nde Durmuş Yener Ortaokulu'nda müzik öğretmenliği yapıyor. Onu diğer müzik öğretmenlerinden ayıran özelliği ise köy köy dolaşarak Burdur, Isparta, Antalya, Denizli ve Fethiye'yi kapsayan Teke yöresinde hiç tanınmayan mahalli sanatçıları ve unutulmuş türküleri, ezgileri videoya kaydederek canlı tutmaya çalışması. 3 yılda 150 köye giden Dayıoğlu, bugüne kadar 500 farklı eseri kayıt altına aldı. Eserlerin sosyal medya aracılığıyla insanlara ulaşması ve unutulmaması için çalışmaya devam ediyor.
Dayıoğlu, yaşantısını keyifli hale getirebilmek için kimi zaman kameramanlık, kimi zaman öğrencilik, kimi zaman şoförlük yapıyor, kimi zamansa otostop çeken bir gezgin oluyor. Köyde öğretmenliğe başladığı 24 yaşında ilk olarak kendine hedef koyuyor: Köy okuluma Senfoni Orkestrası gelecek! Gelecek de nasıl gelecek? Günlerce düşünüyor ve bir gün Antalya Devlet Senfoni Orkestrası Kurumu'na gidiyor. Müdür İbrahim Sezer'e bu fikrini anlatıyor. Sezer, “Bu çok zor ama senin köy okuluna gelmemiz çok anlamlı olur” diyor. Sezer'den söz alan Dayıoğlu haftada en az iki kere telefonla aramaya başlıyor. Çoğu kez rahatsız ettiğini düşünse de vazgeçmiyor. “Köye senfoni orkestrası gelmeliydi” diyor.
Nitekim de geliyor. İşte, 50'yi aşkın senfoni sanatçısı çalgılarıyla beraber Bayralar Köyü Durmuş Yener Ortaokulu'nda. Bir yanda köy çocukları, bir yanda kadın erkek, genç, yaşlı köylüler… Dayıoğlu o günü daha dünmüş gibi heyecanla anlatıyor. Onun için bu durumun şöyle bir önemi var: “Türkiye'de eğitim sistemindeki aksaklıkların öğrencilere en çok sanat ve müzik eğitimi - müzikalite bilinci kazandırılarak aşılabileceğini, çözüm yolu üretilebileceğini düşünüyorum. Devletin müzik kurumları tüm okullara açılacak, öğrenciler çalgılarla, sanatçılarla tanışacak ve ufukları açılacak.” Dayıoğlu ayrıca haftada sadece bir saat olan müzik derslerini de yetersiz buluyor. Halk türkülerinden operaya, senfoniden caza, köy havalarından keman konçertolarına yerelden evrensele uzanan müzik dersleri olması gerektiğini düşünüyor.
Gelelim Dayıoğlu'nun köy köy dolaşıp türküleri derlemesi hadisesine. Öğretmenliğe başlayınca önce kendisine küçük bir kamera alıyor. Bu kamera ile gittiği köylerde yüzlerce yerel sanatçıyı kameraya çekiyor. Dayıoğlu, “Düşünsenize dağ bayır geziyorsunuz, karşınıza boğaz çalan bir nene çıkıyor. Size bildiği tüm boğaz havalarını çalıyor. Denizli'nin Akşar Köyü'nde Gopuk Dayı lakaplı Hasan Amca bana zurna çalıyor. Burdur'un Dirmil İlçesinde Aşık Ömer bağlamasının tınılarını kulaklarıma kazıyor. Kırşehir'in Kaman ilçesinde Kemancı Haydar Emmim ciğerinden kopan bozlağı havalandırıyor. Alın size bir açık hava konseri, çok büyük bir şans” diyor.
150'den çok daha fazla köye gittiğini söyleyen Dayıoğlu, kimisinde yerel müzisyenlerle sohbet etmiş. Kimisinde köylülerin azığına ortak olmuş, kimisinde kahvede amcalara saz çalmış, kimisinde de yufka ekmeğin kokusunu içine çekip inek peynirlerini bölüşmüş. Köy kökenli olmasına rağmen şehirlerde yaşadığından kendini fena körelttiğini ve doğadan çok uzaklaştırdığını algılamış. Köy insanının ne kadar doğal ve samimi olduğunu görerek kendini sorgulamaya başlamış.
2015 yılı içerisinde Antalya Büyükşehir Belediyesi Kültür ve Sosyal İşler Dairesi bünyesinde, Antalya AKM ve çeşitli yerlerinde, birçok yerel sanatçının katıldığı 15'e yakın konser gerçekleştirdiklerini büyük bir iftiharla söylüyor Dayıoğlu. Bu konserlere dağ bayır gezerken karşılaştığı dedeler, neneler, emmiler, teyzeler ve bu insanları “ustası” olarak nitelendiren gençler konuk edilmiş. “Köyünden hiç merkeze inmemiş Ayşe Teyze geldi boğaz çaldı. Köyünde sadece koyun sürüsünün ardında kaval çalan Ahmet Amcam ilk defa bu konserlerde üfürdü gelecek kuşaklara kavalının sesini… Üç tellisinin gönül sızlatan sesini ilk defa duyurdu Ali Amca… Kemanını dizinde çalan Mehmet Emmi ilk defa bir konserde avazını haykırdı” diyen Dayıoğlu, bu konserler için Antalya'nın bir başlangıç olmasını diliyor.
Kaybolmaya yüz tutmuş çok fazla eser var mı diye sorduğumuzda Dayıoğlu, “Maalesef tahmin edemeyeceğiniz kadar çok eser var. Mesela, gidin herhangi bir köye, bir neneyle sohbet edin. Size en az 10 tane eski havalardan okuyuversin” diyor. 'Ne yapmalı?' sorusuna ise “Yerel kültürümüz bizi ayakta tutan en önemli unsurlardan biri. Önümüzdeki yıl devlet desteği olması halinde bu yerel sanatçıların hepsine profesyonel müzik stüdyosunda albümler yapmak istiyorum. Bir düşüncem de “Anadolu Yöresel Müzikler Enstitüsü” kurulmalı; tüm derlemeler bu enstitüde toplanmalı ve devlet tarafından güvence altına alınmalı” cevabını veriyor.
Sabancı Vakfı'nın Fark Yaratanlar Programı kapsamında şimdiye kadar 130 “Fark Yaratan” seçildi. Seçilen isimlerden biri de Emre Dayıoğlu. Dayıoğlu öğrencilerine Anadolu'daki yerel müzikleri ve farklı enstrümanları çalmayı öğretirken onları batı müziğiyle de tanıştırmaya çalışıyor. Görev yaptığı köyde Antalya Devlet Opera ve Balesi, Antalya Senfoni Orkestrası ve birçok klasik müzik sanatçısının konser vermesini sağladı. Köye gelen senfoni orkestrasını yönetmesi için köy ahalisinden Münevver Teyze'yi teşvik etti. Dayıoğlu, bu sürece dahil olmaktan son derece mutlu.
