İhanetin psikolojisi nasıldır?

Hiç düşündünüz mi hainler nasıl bir ruh haline sahiptir?

Son zamanda ihanet kavramı üzerine çok düşünmeye başladım. Herkes ihanet edenleri deşifre etmek için yoğun bir çaba içinde. Hepsinin kriminal bir tutum olduğunu ve benim çok da ilgi alanıma girmediğini söyleyeyim. Hainleri kriminal olarak bulmaktan çok onların psikolojisini anlamak ve ihanetin psikolojik temelini tespit etmek daha çok ilgimi çekiyor. İhaneti bir suç ya da günah olarak göreceksek, onun nedenlerini bulmak ve insan ruhunda yansımalarını öğrenmenin daha faydalı olacağını düşünüyorum.

Bu tespiti bir psikolog ya da psikiyatrist ile konuşarak yapmak en doğrusu. Ancak ben sadece sorular sorarak, kendi kendime mantık yürüterek, gözlem yaparak ihanetin psikolojini anlamaya çalıştım. İşin içinden tam çıktığımı söyleyemem.

Aklımdan geçen soruların ve fikirlerin bir kısmını paylaşayım.

En çok anlamaya çalıştığım, yol arkadaşına, dava arkadaşına ihanet eden kişinin psikolojisidir. Beraber yol yürüdüğünüz, yıllardır birlikte olduğunuz bir arkadaşınızın size ihanet ettiğini, kötülük yaptığını düşünün? İhaneti öğrendiğiniz anda aklınıza hemen “iyi de neden” diye bir soru gelir değil mi? Benim aklıma da şöyle bir soru geliyor, birlikte yemek yerken, namaz kılarken, yolda yürürken, evimdeyken, şakalaşırken bana ihanet edeceği, ettiği aklına geliyor muydu acaba? Mesela yüzüme bakarken ve gülümserken, bir yandan da içinden, “aslında ben sana kötülük yapıyorum, kuyunu kazıyorum, altını oyuyorum” diye düşünüyor muydu? Sanmıyorum, bu ruh hastalığına girecek bir durum olur herhalde.

İnsanın düşmanının, hasmının, rakibinin karşılaştığında, rol icabı yüzüne gülmesi ve içinden de “sen gününü görürsün” demesinin mantıklı bir açıklaması olabilir. Ancak hiç kötülük yapmamış, düşman olmamış hasım olmamış iki yol arkadaşından birinin ihanetinde başka bir psikoloji işliyor olmalı. Sanırım içten içe, onun yıllardan beri dava ve yol arkadaşı olduğu fikrini silip, yerine kötü biri olduğu algısını yerleştirmesi gerekir ki, ona kötülük yapabilsin.

Vatan hainleri de bence çok ilginç ruh haline sahip olmalılar. Doğduğun, annenin babanın, ailenin yaşadığı, tüm güzel hatıralarının olduğu ülkesine nasıl ihanet edebiliyor bir insan? Ne düşünüyor yani, nasıl bir mantık yürütüyor da ülkesinin sırlarını başka bir devlete verebiliyor. Acaba bu ihanetin para için yapıldığı açıklaması yeterli mi? Bence değil. Evet, bazıları ihanetin karşılığı olarak para alıp zengin oluyordur ama ihanet fiilini işlemek için başka şeyler de gerekli, tek başına para yetmez. Başka ne gerekli olduğunu tam bilmiyorum ama.

En çok merak ettiğim şey şu: Yol arkadaşına, ülkesine, ailesine ihanet eden biri, ihaneti vicdanına ve ruhuna nasıl meşrulaştırıyor? Eminim içinde bir mücadele yaşıyordur ihanet öncesi. Acaba oradaki iyi ses ve kötü ses ne diyor ona? “Ülkene ihanet etmen gerek” diye bir cümle kurulmuyordur eminim. “Bu ihanet değil, bu bir haksızlığa isyan” gibi bir cümleyle ihaneti savunuyordur sanırım içindeki kötü taraf. “Evet yıllardır senin arkadaşın ama aslında seni eziyordu, seni sevmiyordu” diye de yol arkadaşına ihanet etmeyi teşvik etmiştir o ses.

Fakat bir de iyi ses var insanın içinde. Onun da, “bu bir ihanettir, sakın yapma” diye feryat ettiğine eminim. Peki bu sesi duyup da diğer kötü sesi tercih eden kişinin gecelerini hiç düşündünüz mü? Mesela yatarken, içindeki iyilik sesinin, “sen ihanet ediyorsun, yol yakınken geri dön” demesini sürekli bastırmak zorunda mı kalıyor acaba? Hainler, yaptıklarını düşündükçe pişmanlık duyar mı, ağlar mı mesela?

İnsan bilmeden ihanet etmez, bilerek yapar.

İhanet taammüden işlenen bir suçtur.

Yani planlar yapılır, fikirler yürütülür, mantık kullanılır. Sonra da ihanet edilmesine karar verilir. İşte bu yüzden ihanetin bedeli çok ağırdır. Bir kızgınlık anından, bir öfke patlamasıyla insan hain olmaz.

Hainlik süreklilik isteyen, devamı olan bir kötülüktür.

Acaba yol arkadaşına, davasına, ülkesine ihanet etmiş birisi, bir gün ihanetin psikolojisini bize anlatır mı?

Twitter.com/alinurkutlu

#ihanet

#fikir

#ali nur kutlunun yazıları