Davos zirveleri her yıl farklı temalarla gerçekleşiyor. Bu yıl 50’ncisi düzenlenecek olan Davos Zirvesi dünyayı daha iyi bir yer haline getirme misyonu ile toplanıyor ve dünyanın birçok ülkesinden siyasetçiler, liderler, uluslararası şirketlerin yöneticileri, akademisyenler ve yardım kuruluşlarının temsilcileri bir araya geliyor.
Bu toplantılarda hem güncel konular konuşulurken hem de son yıllarda öne çıkan gelir eşitsizliği, çevre ve iklim sorunları, küresel ekonominin gidişatı, sürdürülebilir kalkınma, teknoloji, ticaret ve Sanayi 4.0 gibi temel tartışma konuları gündeme geliyor.
Bu açıdan bakıldığında, Davos zirvelerinin zengin bir gündemi olduğu gayet açıktır. Bu gündeme uygun katılımcıların olması ise Davos zirvesini, dünyanın özellikle de zengin ve elit kesimlerin ilgi odağı haline getiriyor.
Davos’ta konuşulan konulardan görüleceği üzere gelişmiş ülkelerin çözülmesi gereken sorunlarının yanında gelişmekte olan ve fakir ülkelerin de meseleleri bulunuyor. Hatta tartışılan konular gelişmekte olan ve fakir ülkeleri daha çok ilgilendiriyor.
Ancak gelişmekte olan ve fakir ülkelerin karşı karşıya kaldığı meselelerin sorumluları, zengin ülke liderleri, iş adamları, uluslararası şirket yöneticileri olmasına rağmen bu sorunları yine kendilerinin konuşmaları garip bir durum ortaya çıkarıyor. Çünkü Davos öyle bir zirve.
Şu bir gerçek ki, birçok ülkede gelir adaletsizliğinin zirve yapması, ticarette adaletsizliğin had safhaya ulaşması, ülkelerin borç krizi yaşaması, sürekli ekonomik kriz ile yüz yüze gelmesi ya da halen birçok fakir ülkenin temel altyapı sorunları yaşaması, çoğu fakir ülkenin kendi iç yapısından kaynaklansa da bu sorunların temel kaynağı, gelişmiş ülkeler ve bu ülkelerin kontrolündeki uluslararası kurum ve kuruluşlardır.
Bugün en çok tartışılan kurumların başında IMF, Dünya Bankası ve Dünya Ticaret Örgütü’nün gelmesi, bu sorunların kaynağında söz konusu kurumların önemli katkılarının bulunduğunu açıkça gösteriyor. Diğer yandan küresel ölçekte birçok firmanın da sorunları derinleştirdiğini söyleyebiliriz.
Davos’ta dünyayı daha iyi bir yer haline getirme arayışı temel amaç iken bu amacı gerçekleştirmek için taraflar ne kadar uyumlu ve sürdürülebilir olabilir?
Dünyayı daha iyi bir yer haline getirme arayışı içinde olan Davos katılımcıları, kendi dışında olan diğer tarafların da görüşlerini alıyorlar mı? Ya da dünyanın birçok sorunu çözülmeye çalışılırken zengin ve elitlerin dışındaki kesimleri kim ne kadar ciddiye alıyor?
Maalesef dünyayı daha iyi bir yer haline getirme konusunda tek taraflı bir arayış çabası var. Bu dünyayı şekillendirirken zengin ve elitlerin kendi görüş ve beklentilerinin bu süreçte etkili olduğunu açık bir şekilde gösteriyor. Zaten Davos zirvesinin tek amacının küresel firmaları, dünya liderlerini, STK temsilcilerini bir araya getirip küresel sorunlara çözüm geliştirmeleri için platform oluşturmak olduğu bilinen bir gerçek.
Davos zirvesinde çıkan sonuçların ve buradaki tartışmaların dünyayı daha iyi bir yer haline getirmesi için dünyanın diğer taraflarının da merkezde olması ve ortak bir amacın hedeflenmesi gerekmektedir.
Yoksa Davos zirvesi, elitlerin tartışma zirvesi olmanın ötesine geçemeyecektir.
