Türkiye'de maalesef olayları konuşamıyoruz. Yapılan haksızlıklar ve skandallar o haksızlığı kimin yaptığına göre “değerli” ya da “skandal” kabul ediliyor.

Önce hep beraber kimin yaptığına bakmaksızın haksızlığa hayır dememiz gerekiyor.

Haksızlığı kopya üzerinden konuşmaya ne dersiniz?

KPSS skandalı üzerinden konuşalım diyeceğim de... Lakin olayı ve kişileri daha iyi görmek ve değerlendirmek için kopya skandalını Hindistan üzerinden “okumak” niyetindeyim.

Çünkü başkasının hikayesinden ibret çıkarmak her zaman daha kolaydır. Konu “BİZ” olduğunda polemik ve savunma mekanizmaları devreye girer ve olayın vahameti gözden kaçar.

Haberin satır aralarında gezinmeden önce haberin kaynağını size bildirmem gerekiyor.

Haberin kaynağı BBC.

Haber şöyle:

Milyonlarca öğrencinin girdiği 10.sınıf bitirme sınavında Hindistan'ın Bihar eyaletinde kopya çekme iddiasıyla 300 kişi tutuklandı.

Habere eşlik eden fotoğraf tam bir “görmen lazım” fotoğrafı.

Aşağıda onlarca kişi bekliyor/seyrediyor/tanıklık ediyor. Neye mi? Sınavın yapıldığı binanın duvarında ve pervazlarında onlarca kişinin içerdekilere kopya vermesine.

Pervazda duranlar, soruların cevabını uçak yaparak içeri gönderiyor.

Dünya için ve elbette dünya ile birlikte BİZİM için de durum olağanüstü.

Ancak Biharlılar bu durumun haber yapılmasına oldukça tepkili. Bu ilgiyi ve dahi tepkiyi komik bulduklarını söylüyorlar.

Neden mi?

Çünkü bu görüntüler her yıl tekrarlanıyor.(Adaletsizlik gelenek haline gelince tepki göstermek komik oluyor demek ki!)

Bu yılın diğer yıllara göre farkı ise görüntülerin sosyal medyada paylaşılmış olması.

Daha önce sosyal medyada paylaşılmadığı için durum görmezlikten gelinmişti.

Kopya skandalından sonra 1000'den fazla öğrenci okuldan atıldı.

Diğer taraftan görüntülerin bütün dünyaya servis edilmiş olmasından rahatsızlık duyanlar, olayı kız meselesine bağlayarak aşmaya çalışıyor: “Buralı olmayan bir erkek bir kıza seni seviyorum demek için tırmanmış. Çocuk düşünce herkesin dikkatini çekmiş.”

(Bizim güzel ülkemizde de her türlü toplumsal olayın kız meselesi üzerinden savuşturulmaya çalışılmasına tanıklığımız az değildir. )

Hırsızlık hikayesini aşk hikayesini çevirmek yukarıdaki açıklamayı yapan Biharlı Raju Singh için elverişli gelmiş olmalı, ne var ki velilerin bir kısmı durumu aşk hikayesi üzerinden değil öğretmen yetersizliği üzerinden “okuma”yı tercih ediyor.

Okullarda düzgün eğitim yapılmıyor, düzgün öğretmen yok o halde düzgün eğitim yapan yerlerle eşit hale gelebilmek için “Buradakiler”in kopya çekmesi oldukça adil.

Bihar Eyaleti Eğitim Bakanı Kumar Shahi'nin söyledikleri ise kopya çekmenin nasıl bir çete işi olabileceğine dikkat çekiyor: “Ortalama dört beş kişi bir öğrencinin kopya çekmesine yardım ediyor. Kopya çekilmesini engellemek, ebeveynler çocukları bu konuda desteklediği sürece mümkün değil.”

Gelişmekte olan ülkeler için en güçlü sınıf atlama mekanizması yüksekokul diploması almaktan geçiyor.

Eğitimde adalet gerçekleşmediği sürece veliler ve öğrenciler “orman kanun”larıyla diplomaya kavuşmayı kendilerinde bir hak olarak görebiliyor.

En baştaki soruya tekrar geri dönüyoruz.

Adalet nedir?

Adalet bütün bireylerin adil olduğu bir toplumda mı oluşur yoksa adil kurumlar adil bireyleri mi inşa eder?

Aslında kimliğimizi ele veren şey bu sorulara verdiğimiz cevapta gizli.

Kurumlar adil oluncaya kadar hakkımızı orman kanunlarıyla elde etmeye kalktığımızda, Allah'ın adaletinin er ya da geç tecelli edeceğine inancımızı yitirdiğimiz için ahiret bilincini kaybetmiş bireyler oluyoruz. Ne ki farketmiyoruz.