1970 yılında Abdullah Öcalan ve arkadaşlarının başlattığı hareket, bugüne kadarki Kürt isyanları içindeki karakteri ve ideolojisi en farklı olanıdır. PKK Marksist bir ideolojiden yola çıkıp, Kürt ırkçılığına kadar gidip geldi, ancak hiçbir zaman Kürtlerin Müslüman kimliğine vurgu yapmadı. Barzani gibi muhafazakar Kürt hareketlerini her zaman “cahil ve feodal” yapılar olarak suçladı, aşağıladı.
Öcalan ve PKK, fikirsel kaynakları ve kalkış noktası olarak hiçbir zaman İslam dinini referans almadı ve var olma stratejilerini İslam dünyası içinde kurgulamadı. Belki de içlerindeki Alevi kanadın etkisinden olsa gerek, mesafeli davrandığı İslam dünyasında sadece İran’la örgütsel ve çıkar ilişkisi kurdular. İran Türkiye’yi sıkıştırmak için PKK’ya yardım etti, PKK bu yardımları alırken bile İran gözünde her zaman “gerici bir rejim” oldu.