Parti kapatma, yakın zamana kadar bu ülkenin en ciddi sancılarından biriydi.
Sivrilen, öne çıkan yahut yan kulvardan ilerlemeye çalışan partiler, sistemi rahatsız ederdi.
O yüzden Türkiye siyasi parti mezarlığına döndü.
Bizim kadar çok parti kapatan başka bir ülke var mıdır?
Büyük küçük fark etmiyordu.
Yüzde bir bile oyu olmayan partiler de kapanıyordu, en fazla oyu alıp iktidara gelen partiler de.
Yeter ki birileri kafaya taksın.
*
İşaret geldiği andan itibaren, basın aleyhte kampanyaya başlıyordu.
Aleni provokasyon yapılıyor, sahte haberler dahi yayınlanıyordu.
Gerçekler çarpıtılıyor, zemin hazırlanıyordu.
Savcılar devreye giriyor, dava açılıyor ve partiler, odak olmaktan, budak olmaktan kapatılıyordu.
*
Darbe olur, partiler kapatılırdı.
Asker rahatsız olur, partiler kapatılırdı.
Hava puslu olur, partiler kapatılırdı.
Şaka değil, havadan sudan bahanelerle çok partinin kapısına kilit vuruldu, kırmızı mühürlü kâğıt asıldı.
Her şeyin aşırısını zarar bellemişiz bir defa.
Aksini düşünemeyiz, tehlikeli görürüz.
Aşırı sağ ve aşırı sol bu topraklarda kolay kolay barınamaz.
Fakat kapatılan partilere baktığımızda, orta yoldan yürüyenlerin de akıbetinin farklı olmadığını görürüz.
Aşırı ortadan gitmek gibi bir tabir bile geçerli.
Siyasî tarihimizde, Askeri Mahkeme kararı, Anayasa Mahkemesi kararı, Bakanlar Kurulu kararı, Millî Güvenlik Kurulu kararı ile kapanan partiler olduğu gibi, bir ilçedeki Sulh Ceza Mahkemesi kararıyla kapanan partiler de mevcut. Yıllar itibariyle kapatılan partiler şu şekilde sıralanıyor:
1924: Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası
1931: Ahali Cumhuriyet Fırkası
1946: Çiftçi ve Köylü Partisi, İslam Koruma Partisi, Türkiye Sosyalist Partisi, Türkiye Sosyalist Emekçi Köylü Partisi
1952: Türkiye Sosyalist Partisi, İslam Demokrat Partisi
1954: Millet Partisi
1957: Vatan Partisi
1960: Demokrat Parti
1966: Türkiye İşçi Çiftçi Partisi, Cumhuriyetçi Parti, Kemalist Gençlik Partisi
1968: İşçi Çiftçi Partisi
1971: Milli Nizam Partisi, Türkiye İleri Ülkü Partisi, Türkiye İşçi Partisi, Büyük Anadolu Partisi
1980: Türkiye Emekçi Partisi
1981: Adalet Partisi, Cumhuriyet Halk Partisi, Cumhuriyetçi Güven Partisi, Demokrat Parti, Hür Demokratlar Partisi, Hürriyetçi Millet Partisi, Millet Partisi, Milli Selamet Partisi, Milliyetçi Hareket Partisi, Sosyalist Parti, Sosyalist Vatan Partisi, Türkiye Birlik Partisi, Türkiye İşçi Partisi, Türkiye İşçi Köylü Partisi, Türkiye Sosyalist İşçi Partisi, Türkiye Ulusal Kadınlar Partisi, Vatan Partisi
1983: Büyük Türkiye Partisi, Huzur Partisi
1991: Türkiye Birleşik Komünist Partisi, Halk Partisi
1992: Sosyalist Parti
1993: Halkın Emek Partisi, Özgürlük ve Demokrasi Partisi, Sosyalist Türkiye Partisi
1994: Yeşiller Partisi, Sosyalist Birlik Partisi, Demokrasi Partisi, Demokrat Parti
1996: Demokrasi ve Değişim Partisi
1997: Emek Partisi, Diriliş Partisi
1998: Refah Partisi, Demokratik Barış Hareketi
1999: Demokratik Kitle Partisi
2001: Fazilet Partisi
2003: Halkın Demokrasi Partisi
2009: Demokratik Toplum Partisi
*
Son günlerde CHP’liler partilerinin kapatılması için hazırlık yapıldığı iddiasıyla ortaya çıktılar.
“CHP’yi kimse kapatamaz” çıkışı ise iktidardan geldi. CHP’lilerin “Bizi kapatacaklar” diye iddia ettikleri taraftan.
Dahası, “Hiçbir parti kapatılmasın, ona göre yasal düzenleme yapalım” dediler ve gereği için kollar sıvandı.
Gariptir, evvelce aynı niyetle hazırlanan kanuna muhalefet karşı çıkmıştı.
“Ortada bir suç varsa, suçu işleyene ceza verilsin. Parti cezalandırılmasın” diyen Cumhurbaşkanı Erdoğan var. Aynı dileği paylaşan bir Başbakan Davutoğlu var.
Hem, karşılarında böyle güzel bir muhalefet bulunurken, niye kapatılmasını istesinler?
#parti kapatma
#chp
#siyaset
9 yıl önce
Üstte gök delinmedikçe, altta yer yarılmadıkça senin partini kim kapatabilir?
İkiyüzlü dünyanın 200 günü
Garson nereye baksın?
İnsafsız takas!
Erdoğan’ı/AK Parti’yi Kürtsüz bırakma operasyonu…
Riyakâr Bey ile ‘Yamyam’ Biraderler
