Kare dünyanın dört bir köşesinde, insanlar eşyanın gerçeğini anlamak yerine, büyük bir eşya açlığı içinde, eşyanın peşinden koşuyorlar. Eşyanın yapısını kavramaya çalışanlara hiç önem verilmezken, eşyaya sahip olma yolunda, ölümü göze alanlar, dünyanın her yanında eşsiz bir saygı görüyorlar. İnsanlar pazara çıkmalarında hiçbir katkıları olmayan eşyalara, büyük bir tutkuyla bağlanıyorlar. Eşya bağımlılığı, günden güne katlanarak artıyor.

*

Eşya bağımlılığının doruk noktasına ulaştığı bir dönemde, eşyanın gerçeğini kavrama düşüncesiyle, eşyaya sahip olma eylemi arasına, aşılmaz sınırlar çizildi. İnsan varlığının özü ve temeli olan gerçek sevgisi ve haksızlıklara karşı çıkma erdemi, her fırsatta özendirilen, eşya bağımlılığının oluşturduğu karanlıkta yok olup gitti. İnsanın varoluş kaynağına giden yollar tek tek tahrip edildi. Herkes eşyaya sahip olmaya bakıyor. Kimse eşyanın ötesine geçmeyi düşünmüyor.

*

Eşyayı sahip olma eylemi, eşyanın gerçeğini anlama düşüncesinin yerine geçince, düşünce ile eylem arasında yeniden köprü kurma görevi, edebiyata düşüyor. Düşünce ile eylem arasındaki uyumsuzluğun giderilmesinde, edebiyat en önemli arabulucudur. Vicdanının derinliklerinde edebiyatın sesini duyan insan, böylesine eşyaya tutsak olmaz. İnsanı eşyanın büyüsüne kapılmaktan ve eşyanın elinde oyuncak olmaktan edebiyat kurtarır. Edebiyat kurtarıcıların kurtarıcısıdır.

*

Yönlerin birbirine karıştığı bir çölde, kervanlar, kutup yıldızını izleyerek yollarını bulurlar. Eşyaya tutsak olunan dünyada da, eşyaya sahip olma eylemi, eşyanın gerçeğini kavrama düşüncesine sarılarak, hayatı anlamlı kılmanın yolunu bulmalıdır. Düşünce eylemin peşinden değil, eylem düşüncenin peşinden gitmelidir. Düşünceye derinlik kazandırmadan, eşyaya zenginlik kazandırılırsa, eşya insanın gözlerini körleştirir. İnsan eşyanın ötesini göremez bir konuma düşer.

*

Eşyanın tutsaklığından kurtulmak için, her insan edebiyatla barışık olmak zorundadır. Eşyayı olması gereken yerde tutmada edebiyat, yeri doldurulması mümkün olmayan bir işlev yüklenir. Düşünce ile eylem arasındaki süreklilik ve bütünlüğün güvencesi edebiyattır. İnsanları eşyanın büyüsünden edebiyat korur. Eşyanın insanın yoluna döşediği mayınlar, edebiyatın uyarılarıyla temizlenir. Edebiyat en güzel ve en etkili uyarıcıdır.

*

Bütün dünyada edebiyatın gücünü gösterme bakımından kutsal kitapların vazgeçilmez bir önemi ve yeri vardır. Tarihin her döneminde, dünyanın her yerinde, edebiyatın kaynağı olan öncü kitaplar, zamandan ve coğrafyadan bağımsız olarak, hayatın bütün alanlarında insanları sürekli uyarırlar.

*

Ölümsüz edebiyat eserlerinin bir öyküsü, bir cümlesi, yüzyıllar içinde bütün dünyayı dolaşır, bütün insanlığı, eşyaya tutsaklıktan özgürlüğe taşır.

*

Özgürleştirici edebiyat edebiyattan söz etmeyen edebiyattır.

*

Eşya baş üstünde değil ayak altında olmalıdır.

*

Eşya bağımlılığı bütün savaşların kaynağıdır.

*

Eşyaya sahip olmak olmanın yolunu keser.

*

Bilgelik eşyanın ötesine geçme eylemidir.

*

İnsan eşya için öldürülmez.

*

Yalnız eşyayla yaşanmaz.