CHP'nin seçim vaatlerinin kamuoyu nezdinde konuşulmaya başlandığını yazıyor bazı gazeteler; en azından bunun bir başarı göstergesi olduğunu düşünüyor pek çok kişi.
Doğrudur, CHP'nin yaşam tarzı bekçiliğini bırakıp ekonomiye yönelmeyi akıl edebilmesi, en azından bir adım ilerleyebilmesi anlamına geliyor, bu noktada tebrikler. Ama CHP'nin kamuoyunda konuşulmasının nedeni bu değil; topluma ekonomik vaatlerde bulunurken uçuşa geçmiş olması. Ya CHP'liler kendileri akıl etti ya da birileri onlara, “ekonomiye yüklenin, sosyal politika vaat edin, AKP'ye karşı ancak bu şekilde bir şansınız olabilir” dedi. Ama belli ki tavsiyeciler; “bunu yaparken rasyonel olmayı unutmayın, yoksa komik duruma düşersiniz” demeyi unutmuş.
Zira Maliye Bakanı Mehmet Şimşek, bu vaatlerin Türkiye'ye toplam yükünün ne olacağını açıkladı. Bakan, diğer bakanlıklarla koordineli biçimde hesap uzmanlarını toplamış ve oturup CHP vaatlerinin Türkiye'ye ne kadara patlayacağını hesaplamış; sonuç; Türkiye'nin bütçe açığının en az 150 milyar artması. Yani CHP iktidara gelirse ve verdiği sözleri de tutarsa, bugünkü bütçe açığı 10'a katlanacak.
Dolayısıyla Kılıçdaroğlu'nun söylediği gibi yoksulluk 4 yılda bitmeyecek, 4 yılda yoksulluk 4'e katlanacak, hayat kalitesi her yıl katlana katlana düşecek, bırakın 4 yılı, daha ilk yıl sonunda Türkiye IMF'in kapısına dayanacak, enflasyon tavana vuracak.
Elbette CHP'nin yaşam tarzı savunuculuğu daha konforlu bir pozisyondu, sonuçta savunulan bir ideolojiydi ve ideoloji bir neredeyse bir inanç biçimidir, inananları ve reddedenleri vardır, dolayısıyla CHP'nin gerçekçi ya da tutarlı olması gerekmiyordu, ancak ekonomi hesaba gelir, rakamlarla ortaya konulabilir bir bilim. Kılıçdaroğlu en azından inandırıcılık için; notere gitmek yerine keşke daha gerçekçi vaatlerle oy isteseydi…
HDP de, seçim beyannamesini dün açıkladı. Doğrusu, Demirtaş liderliğindeki bu partinin topluma vaat ettiklerine bakıldığında, Başbakan Davutoğlu ve Yardımcısı Yalçın Akdoğan'ın Demirtaş ve HDP'yi neden bir proje olarak değerlendirdikleri açıklığa kavuşuyor.
Zira, Demirtaş'ın vaatlerine bakıldığında görünen şu; HDP'nin toplumun dindar kesimlerinden bir oy beklentisi yok, hedef kitlenin sınırları Cihangir solcuları, dine mesafeli Beyaz Türkler ve Aleviler olarak çizilmiş. Kitle partisi olmak gibi bir amacı da yok; anti-Erdoğancılardan oy isteniyor ve gözüken tek hedef de barajı aşmak. Satır arasındaki tek amaç ise, Erdoğan'ın başkanlığını engellemek. Demirtaş'ın “Başkan yaptırmayacağız” çıkışı da bununla ilintiliydi.
Beyannamede şöyle öneriler var mesela; Zorunlu din dersleri kaldırılacak. Din dersleri isteğe bağlı olacak. Diyanet İşleri Başkanlığı kaldırılacak. Başta cemevleri olmak üzere Alevilerin tüm mekanları ibadethane olarak tanınacak. Soykırımlar adına halklardan özür dilenecek.
Soru: Kitle partisi olmak, Türkiye'nin her bölgesinden oy almak isteyen bir parti, Diyanet'ten tutun zorunlu din derslerini kaldırmaya kadar toplumun kahir ekseriyetini oluşturan Sünni dindarların tepkisini çekmeyi böylesine açık bir şekilde göze alabilir mi? Hem sormazlar mı Demirtaş'a, soykırımlar için halklardan özür dileyeceksiniz de, PKK'nın katlettiği, hepsi hayatının baharında binlerce asker için, hem onların annelerinden hem de Türk toplumundan özür dileyecek misiniz, diye?..
Sormazlar mı, vicdani ret romantizmiyle Cihangir entellerine mutluluk vaat ediyorsunuz da; silahla oy ve para toplayan Güneydoğu haraççılarına bir sözünüz olmayacak mı diye?.. İnsan merak ediyor, PKK'ya seslenerek “çocuklarımızı geri getirin” diye ağlaşan Kürt annelerinin talepleri, Demirtaş ve taifesi için yeterince “dokunaklı” değil mi? Neden o anneler için de “romantik” çözümler üretilmedi?
Sorular çoğaltılabilir, beyannamenin ekonomik vaatler kısmına bakıldığında, HDP'nin en az CHP kadar hovarda bir savurganlığa düştüğü de söylenebilir. Ama daha önemlisi, HDP'nin beyannamesinin, kendini ve Demirtaş'ı bir proje olarak deklare ettiğinin göstergesi olduğudur. Gerisi komple hikayedir.
#Başbakan Davutoğlu
#Yalçın Akdoğan
#seçimler
#hdp
9 yıl önce
Bir serbest uçuş biçimi olarak seçim vaatleri
Garpzede
Ne olacak bu anne babaların hali?
Seçim sonrası ekonomide manzara nasıl?
Amerikan siyasetinin İsrail ‘trajedisi’
Jeopolitik sürpriz: ABD, Rusya ve İsrail nasıl anlaştı?
