Cins adam Paul Feyerabend, “Batı uygarlığı, dünya üzerindeki hâkimiyetini iki şeye borçlu: Reklam ve silah”, demişti.
Reklam, Grekler’de “ikna”ydı. Ortaçağlar’da Kilise’yle birlikte, “misyonerlik” faaliyetine, Modernlik’le birlikteyse, medya’ya, medyayla gerçekletirilen propaganda ve “beyin yıkama” eylemine dönütü.
Çağımızın papazları, medyalar artık.
Hegel, “gazete, modern insanın sabah ibadetidir,” derken, özelde gazetenin, genelde medya’nın hem “kutsanmış” hem de “kuşatıcı” özelliğine dikkat çekiyordu aslında.
Hayatımız, medyalar’da “dönüyor”; medyalar, başdöndürüyor ve hayatımızı medyalar yönlendiriyor.
Feyerabend’in silahı, yerini medyaya terketti: Medya silahına.
Zaferler, savaş meydanlarında kazanılmıyor artık. Medya ekranlarında kazanılıyor.
Medya, ikiyüzlü bir canavardır. Sağ gösterip sol vuran bir canavar!
Önce, şiddeti, cinayeti, tecavüzü özendirir.
Sonra da, hiç yüksünmeden cinayeti hem istismar eder hem de tepe tepe sömürür!
İkiyüzlü bir canavardan ancak bu beklenir çünkü!
Medyanın nasıl ikiyüzlü bir canavar olduğunu o ürpertici, insanı çıldırtıcı Özgecan cinayetinde bütün çıplaklığıyla ve iğrençliğiyle gördük.
Bir yandan, ahlâksızlığın dibini bulmuş iğrenç bir tecavüz ve ardından ürpertici bir cinayet işleniyor.
Öte yandansa, önce, toplumun bütün değerlerini, ahlâkî normlarını yerle bir eden, ahlâksızlığı, soysuzlaşmayı, sığlaşmayı norm hâline getiren kapitalist, açgözlü, reytingci ikiyüzlü medya, cinayeti, tecavüzü özendiriyor;
Sonra, istismar ediyor, sömürdükçe sömürüyor...
Daha sonra da, bütün bunlar yetmiyormuş gibi, sanki bu cinayetin sorumlusu, kaynağı İslâm’mış gibi, İslâm’a saldırıyor!
Sonuçta ikiyüzlü medya hem gerçekleri çarpıtıyor, hem cinayeti bir takım çevrelerin ideolojik emellerine âlet ediyor hem de böylelikle Özgecan’ı ikinci kez öldürüyor!
Yuh, diyorum sadece, yuh!
Tam bir “kusursuz cinayet” bu!
Asıl cinayet, üzerinde kafa yorulması gereken cinayet medyanın işlediği bu çifte cinayet gerçekte!
Medya, kötü ruhlu’dur: “Kötü” olan, “iyi” haberdir medya için!
Bunun klişe ama oldukça öğretici örneği “insanın köpeği ısırması” hâdisesidir.
Bütün dünyada cârî mevcut “kötü ruhlu” veya “karanlık ruhlu” seküler medyada, eğer bir köpek insanı ısırmışsa, bu, “kötü” haberdir. Bunun “iyi” haber olabilmesi için, “insanın köpeği ısırması” sözkonusu olmalıdır.
İşte bu nedenledir ki, medya bize “beyaz haberler” getirmez: “Beyaz haberler” nedir, bilmez, zira. Ruhsuzdur, ruhu kararmıştır aslında.
O yüzden karanlığın izini sürer yalnızca! Ve insanı karanlığın içine gömer: Bu karanlık, insanın mezarıdır: Kafesi! Ayartıcı kafesi ama!
Bu ayartıcı, uyuşturucu, narkoz etkisi yapıcı, hipnotize ederek canlı cenazeye dönüştürücü ölümcül Karanlık’la yaşamaya, mezarın karanlığında ayartılarak, hatta haz alarak yaşamaya alışmalıdır insan, der, adeta medya insana!
Bu, tam da cins adam Jean Baudrillard’ın düşünmeye kışkırtıcı ifadesiyle “medyanın işlediği kusursuz cinayet”tir!
Hem gerçekleri öldüren, meta’ya dönüştüren, hem de insanı ayartarak canlı cenazeye dönüştüren kusursuz bir cinayet!
Bizi, bu ikiyüzlü medyanın işlediği kusursuz cinayetten kurtaracak formülü, asıl acıyı iliklerine kadar yaşayan Özgecan’ın asil ve vakur babası Mehmet Arslan verdi: Bu ülkenin insanını, değerlerini, kültürünü aşağılayan celladına âşık asalaklara dönüşen kişilere tokat gibi verilmiş bir cevap olarak görülmesi gereken şu tarihî sözü söyledi:
“Anadolu, Nuh’un gemisi gibidir.”
Bu ülkeyi, işte Özgecan’ın babasında görülen, insanımızın bu asil ve vakur ruhu kurtaracak!
İnsanını hakir gören, gladyatörlere dönüşen medyatörlerin, ikiyüzlü medyanın kompleksli aydınlarının istismarcı, aşağılayıcı, “karanlık ruhu” değil!
Bu ülkenin celladına / Batı’ya âşık kompleksli bir aydını var: Medyaya da kurulmuş durumdalar.
Batı medyası, Batı kültürünü, değerlerini dünyaya yayar.
Bu ülkedeki mankurtlaştırıcı, yozlaştırıcı, sığlaştırıcı medyalar ve bu medyalarda köşeleri kapan bu adamlarsa, bizim kültürümüzü, değerlerimizi, anlam haritalarımızı yıkmakla uğraşırlar!
Bir yandan özgürlük, kadın özgürlüğü filan gibi nârâlar atarlar. Ama öte yandan, şekil bir’de de görüldüğü üzere, köle ruhludur bunlar!
