İbn Sina’nın 200 civarında kitabı varmış. Ben bunlardan on onbeş tanesini gördüm. Sayfalarına dokundum, bazı paragraflarını okudum. Birinin de tamamını okudum. Allah razı olsun, Litera Yayınları Türkçe’ye kazandırdı. Sade İbn Sina’yı değil, başka İslam düşünürlerini de yayınlıyor Litera. Büyük hizmet.
İbn Rüşd’ün eserleri 150’den fazla. Farabi’nin de 100-150 civarında eseri olduğu tahmin ediliyor.
Gazali, İslam düşünürleri arasında Türk okurunun en çok tanıdığı şahsiyettir. Bildiklerimiz, İhyau Ulumu ed-Din, Kimya-yı Saadet, El-Munkizu Mine’d Dalal, Tehafütel Felasife ve birkaç tane daha.
İbn Arabi’nin kitaplarının sayısı bilinmiyor. Belki 40-50’dir, belki 100-200...
İslam tarihinin 1400 yılını dolduran tefsir, hadis, fıkıh külliyatı... Büyük İmamlar, takipçileri.
Hassan Bin Sabit’ten başlayıp İmam Busayri’lere, Hafız’lara, Sadi’lere, Fuzuli’lere, Attar’lara, Mevlana’lara, Şeyh Galip’lere ve taa bugünlere kadar gelen muhteşem şiir ve edebiyatımız...
Gazali’nin yukarıda saydığımız kitaplarının, sadece isimlerini... Kitapların içini değil, sadece isimlerini, bocalamadan okuyacak insanlarımızın sayısı kaçtır?
Haşa... Bunlardan bir ‘şanlı tarih’ hamaseti çıkarmak gibi bir niyetim yok. Ben bunları tarih olarak görmüyorum. Bunlar, eğer farkederseniz, eğer önemserseniz, bugünün de gerçeğidir.
Şimdi, şu IŞİD tantanalarının arasında, nerden çıktı bu filozoflar, imamlar, mutasavvıflar, şairler?
Gerçekten, nerden çıktı, ne lüzumu var?
İşte selefiler. Onları konuş. Bıçak ellerinde kesiyorlar. Tüfek ellerinde, habire öldürüyorlar. Onlardan bahset.
Ve sonunda de ki, bu Müslümanlar kavga ederler, kesip biçerler. Bunlardan bir şey olmaz.
Bunu demek için din bilmeye de gerek yok, dil bilmeye de. Konuş bunları.
Kafanın içi boş olsun zararı yok. Boş kafa, teneke gibi daha güzel öter. Konuş, konuş, eko yapsın.
Selefi? Tamam, selefiler konuşsun.
İbn Rüşd filozof, İbn Sina filozof. Bunların lüzumsuz olduğunu Gazali kendisi söylüyor.
İbn Arabi zaten sapık. Tuhaf şeyler yazıyor. Farabi’nin Şii mi ne olduğu belli değil. İbn Haldun Timur’a nazik davranmış. Mevlana sema yapıp duruyor. Neymiş o sema? Hafız’lar Fuzuli’ler hayal aleminde. İbn Hayyam sarhoş.
Tefsir külliyatına hiç lüzum yok, otur, kendi tefsirini kendin yap. Hadisler zaten uydurma.
Fıkıh da neymiş? Biz hepimiz kendi çapımızda fakihiz...
Bittiii... Okunacak, yazılacak bir şey yok.
Hepimiz mutluyuz sloganlarımızla.
Gerçekten de, bu İslam, ne kadar sığ, ne kadar katı, ne kadar az!
Böyle bir İslam icad edersin. Müslümanların büyük çoğunluğunun bilmediği bir İslam.
Kafa kesen, vurup kıran, bağırıp çağıran bir İslam.
Onu büyüterek, onu öne çıkararak, onu göstererek, bütün Müslümanları mahkum edersin.
Bunu herkes kendi hayatında yaşamıştır. Bir Fadime Şahin imal edersin, bütün başörtülü, iffetli kadınları ona indirgersin.
Hayır, Fadime Şahin’in şahsına bir sözüm yok. O’na sadece merhamet duyabiliriz. Ama yaşamadık mı, 28 Şubat’ta, bütün başörtülü kızlar Fadime Şahin’e, bütün mütedeyyin erkekler Ali Kalkancı’ya indirgenmedi mi?
28 Şubat, askeriyle bürokratıyla, medyasıyla onların üzerinden hepimizi linç etmedi mi?
Böyle olmuyor mu?
Mısır’ı hatırlayalım. İhvan-ı Müslimin’i.
Şiddet’e hiç bulaşmayan, sadece, Sisi’nin askerlerinin ve Baltacı katillerin kurşunlarına maruz kalan İhvan'ı, Batı ve Doğu, bir olup linç etmedi mi?
Çünkü İhvan, gerçekti. Ciddi bir alternatifti.
Medeniyetin, ilimin, irfanın, imanın hiç konuşulmamasının sebebi budur.
IŞİD’i koyarsın dünyanın önüne, kültürüyle, irfanıyla, medeniyetiyle, muhteşem İslam mirasını IŞİD’e indirgersin ve mahkum edersin.
IŞİD’i gösterip Gazali’yi, İbn Sina’yı, Farabi’yi, İbn Arabi’yi vurursun.
Veya İskilipli Atıf Hoca’yı. Herkes, bildiği başka bir şehidin adını anabilir. Hepsine rahmet olsun.
Hepsinden önemlisi, annemizin imanını vurursun.
Bugün, dünyayı güdenlerin tehdit olarak gördüğü şey IŞİD değildir.
Bir uygarlık olarak, bir kültür olarak, bir yaşam biçimi olarak, İslam’ın kendisidir.
