Sessiz mi geçiştirmeli? Belki öylesi daha kolay olurdu. Her tarafı saran, ayyuka çıkan bir mevzu var.
Sen sus, kafan rahat olsun. Elbet alemde yazılacak bir şey bulunur.
Böyle düşünüyorsan, hiç yazmayacaksın. Elini sürmeyeceksin.
MİT Müsteşarı Hakan Fidan’ın istifasından bahsediyorum.
Bir MİT Müsteşarı'nın istifa edip siyasete atılmaya karar vermesi muhakkak önemlidir. Ama görüyoruz, bugünlerde, daha baskın bir ‘Hakan Fidan’ gündemi var.
Hakan Fidan istifa ettiği gün, kafamda bir senaryo oluştu.
Dedim ki, Cumhurbaşkanı Erdoğan, Fidan’ın istifasını istemiyordu. Bu, Davutoğlu kabinesi kurulurken de konuşuldu.
MİT önemliydi, emin ellerde olması lazımdı. Emin olması yetmez. Hem emin, hem de ehil olması lazım.
Bu iki vasıf her zaman kolay kolay biraraya gelmez.
Belki mümkündü, Fidan siyasete girince MİT’i doğru yönetmek. Fidan’ın MİT’e vaziyet edebileceği bir siyasi konumda bulunması düşünülebilir bir şeydi.
Yine de, Cumhurbaşkanı’nın hassasiyetine riayet edildi, Fidan MİT’in başında kaldı, kabine öyle oluşturuldu.
Bunlar zihnimde dolaşıyor. İstifa öncesi, Fidan’ın konuyu Cumhurbaşkanı Erdoğan’a danıştığını, Erdoğan’ın bu konuda fikir değiştirmediğini, yine Fidan’ın MİT’te kalmasından yana görüş beyan ettiğini tahmin ediyorum.
Ve muhtemelen, son kararı Fidan’a ve Başbakan Davutoğlu’na bıraktığını düşünüyorum. ‘Karar sizin’ dememiştir ama Fidan’ın böyle yorumlayabileceği ifadeler kullanılmış olabilir diyorum.
Bunlar tabii ki benim o anki varsayımlarım.
Ne oldu bilmiyorum. Bana bu konuda bilgi verecek birileriyle de karşılaşmadım.
Sonra, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, kendi kanaatini anlaşılır bir biçimde ifade ettiği sözleri geldi, Güney Amerika seyahatine çıkarken yaptığı basın toplantısında.
Uçakta sorulunca konuyu biraz daha açtı Cumhurbaşkanı Erdoğan.
Sözlerinin içinde sitem de vardı.
Bütün bunları okuyup öğrenince, varsayımlarımda yanıldığımı gördüm.
Belli ki Cumhurbaşkanı, nihai kararın kendi kanaati doğrultusunda vaki olmasını tercih ediyordu.
Demek ki, Cumhurbaşkanı’nın bu konuyu müzakere ederkenki beyanları, benim tahmin ettiğim kadar yoruma müsait değildi.
Uçakta, açıkça söylüyor Cumhurbaşkanı:
“Ben kendisine açık ve net olarak ‘ayrılmanı doğru bulmuyorum’ dedim. Senin göreve devam etmen gerekir çünkü burası rastgele bir yer değil.”
‘Sitem’ dedim değil mi?
Şu cümlede gördüm sitemi:
“Tek kişi dahi kalsam ben bu mücadeleyi sonuna kadar sürdürürüm. Paralel yapı ve benzerleriyle...”
Bu ‘dava’nın içinde olan hiç kimse, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bu hissiyat içinde olmasını temenni etmez.
Evet, yer yer ‘gevşeklikler’ oluyor, yer yer ‘noksanlıklar’ oluyor.
Ama, ‘paralel kumpas’ millete yapılmış bir saldırıdır, milletin bu gaileden halas bulması, dava sahibi olan herkese sorumluluk yükler.
Dolayısıyla, bu sitem, herkesi ilgilendirir.
Erdoğan’ın konuşmasında, Fidan hakkında çok olumlu ifadeler de var.
Güven belirten, itimat belirten ifadeler.
“Ben oraya son derece güvenilen, hatta sır küpüm olarak görebileceğim birini getirmiştim.”
Bu ifadeler gerçeği yansıtıyor.
Özellikle çözüm süreci, paralelle mücadele... Fidan bu alanlarda elini taşın altına koymuş bir bürokrattı.
Elini taşın altına koydu ve paraleller o eli ezmeye kalktı. Taşı kaldırdılar, var güçleriyle indiriyorlardı.
Erdoğan, o eli ezdirmedi. Taşı indirmeye kalkışan eli yakaladı, büktü.
Bunlar unutulmaz.
Fidan, elbette, siyaseti tercih etmekle, paralelle (ve başka şeylerle) mücadeleden çekilmeyi murad etmemiştir.
Hatta, aksine, yeni bir düzlemde, daha etkin bir mücadele tasavvur ediyor olması kuvvetle muhtemeldir.
İşte bunlar, Fidan’ın istifası ve Cumhurbaşkanı’nın bu konudaki beyanları hakkında zihnimde tedavül eden düşünceler.
Zor zamanlar bugünler. ‘Şeytan’ın her çeşidi alesta.
Bizim yapabileceğimiz, iyi şeyler temenni etmek.
Allah işleri hayra tebdil etsin.
Bir şey daha var, gözetilmesi gereken:
Ağyar sevinmesin.
