2. Haçlı Seferi sırasında komutanları tarafından ölüme terkedilen binlerce Haçlı askeri kara yoluyla Antakya''ya gitmek üzere yola koyuldular. Yolculuk sırasında geriye kalan aç, susuz, yorgun, yaralı, bineksiz ve hayattan ümidini kesmiş olan Haçlı kuvvetleri sonunda Selçuklu ordusu tarafından çepeçevre kuşatıldı. Kılıç sallayacak, mızrak savuracak dermanı dahi kalmamış bu güruh artık Selçukluların eline düşmüştü. Selçuklular isteseler hepsini kılıçtan geçirebilirlerdi ama yapmadılar. Çünkü savaşın nerede başlayıp nerede bittiğini çok iyi biliyorlardı. Bunu bilebilmek için binlerce sayfalık yasalara, hümanist fikirlere, uluslararası yaptırımlara ihtiyaçları yoktu.
Kendi kralları tarafından kaderlerine terk edilmiş ve dindaşları olan Bizanslı halktan da yardım görememiş olan Haçlıların, Selçuklulardan gördüğü bu muamele karşısında, aralarından tam 3 bin kişi Müslümanlığı seçerek Selçuklu saflarına katıldı. 2. Haçlı Seferi''ne Fransız kralının yanında bizzat katılan Fransız Din adamı Odo de Deuil bu durumu sefer sırasında tutmuş olduğu kayıtlarında gözü yaşlı bir şekilde ve şu sözlerle ifade etmiştir:
''Ey hıyanetten de daha zalim olan merhamet! Müslümanlar, Hıristiyanlara ekmek vererek dinini satın alıyorlar. Bununla birlikte Türkler onları Müslüman yapmak için herhangi bir baskı ve zorlamada bulunmuyorlardı.''
Olayın nasıl gerçekleştiğini anlamak için en başa dönelim…
Avrupa devletleri Papa II. Urban''ın tahrikiyle 11. yüzyılın sonlarına doğru ''Kudüs''ü kurtarma'' sloganıyla Selçukluları Anadolu''dan atmak ve Ortadoğu''yu ele geçirmek amacıyla ''Haçlı Seferleri'' adı verilen siyasî amaçlı askerî seferler düzenlediler. İlk Haçlı ordularının tamamının Anadolu''dan geçmesine mani olunamadı. Böylece Urfa, Antakya, Kudüs ve Trablusşam''da Haçlı devletleri kuruldu.
24 Aralık 1144''de Musul Atabeyi İmadeddin Zengî''nin Urfa''yı Haçlıların elinden geri alması, Müslümanları büyük bir sevince boğarken Avrupa''da şok etkisi yarattı ve Hıristiyan âlemi yeni bir ordu hazırlığına başladı. Bu sefere Fransa Kralı VII. Louis''nin idaresindeki Fransızlar ve Alman Kralı III. Konrad''ın komutasında bulunan Almanlar katıldılar.
Anadolu''ya önce Almanlar geldi. Bu orduyu Selçuklular 26 Ekim 1147 günü ağır bir mağlubiyete uğrattı. 70 bin zırhlı Haçlı süvari ve yaya askerinden onda biri bile sağ kalmadı. Ardından Fransızların oluşturduğu kuvvetler Anadolu''ya ulaştı. Ancak onlar Almanların feci akıbetini öğrenince korkularından Ege sahiline indiler. Menderes Nehri''ni geçmeye çalışırken Selçukluların saldırısına uğradılar. Fransız Kralı Louis ve askerleri Bizans''ın hâkimiyetindeki Antalya''ya sığındılar.
Antalya''dan Suriye''ye kara yoluyla devam etmeye cesaret edemeyen asilzadeler, krala baskı yaparak Bizans hükümeti tarafından sağlanacak gemilerle yolculuğa devam edilmesini teklif ettiler. Valinin Haçlıları taşımak amacıyla ancak beş haftada hazırlatabildiği gemiler ordunun tamamını taşıyacak sayıda değildi. Ayrıca bu deniz yolculuğu için ödenecek fiyat da çok yüksekti. Kral, maiyeti, asiller ve piskoposlardan oluşan grup gemilere binerek Antakya''ya doğru yelken açarken ordunun büyük bir kısmını oluşturan yayalar paraları olmadığı için Antalya''da bırakıldı.
Sonrası malum, kendi dindaşlarının ihanetine karşı Selçukluların merhametini tercih ettiler.
