Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Bugünkü Yeni Şafak
657'liler Ailesi
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
Hayat
Kültür-Sanat
Nar-ı Beyza
Okur Sözcüsü
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Mustafa KUTLU mkutlu@yenisafak.com.tr

“Kişi kendin bilmek gibi irfan olmaz” sözü; derin-hikmetli bir sözdür. Bu sözün binde birine uysak bir ölçü kazanırız. Oysa millet olarak son yıllarda “ölçülü olmak” meselesini bir yana bıraktık. Bunda baş sorumlulardan biri de “medya”dır.

Beşinci basamakta bulunması gereken bir kişiyi, olayı yüz beşinci başamağa taşımakta beis görmüyor; üç gün sonra aynı kişi veya olayı nisyana terkediyoruz.

İkinci özelliğimiz kolayca kazanma ihtirasıdır. Hemen arkaya dolanıp iki puanı kapmaya çalışıyoruz. Yahu bi dur. Az sabret. Çalış ve sonra hakkını ara. Hayır hedefe hemen varmak arzusundayız.

Yılların ihmali ile kötü giden bir takımın başına bir hoca getiriyor veya dikkat çeken bir transfer yapıyor, sonra hocadan veya yeni gelen elemandan takımı kurtarmasını bekliyoruz.

Hasılı bir iniyor, bir çıkıyor; ifrat ile tefrit arasında bocalayıp duruyoruz. Fenerbahçe deplasmanda Milan’a karşı çok iyi oynadı. Az daha dirense puanı kapacaktı. Bu oyuna bakarak bu takımın Avrupa’da başarılı olacağını söyleyebilirsiniz.

Lakin gelip görün ki, aynı Fenerbahçe kendi sahasında aynı Milan’dan dört gol yiyor; süper ligdeki maçlarını genellikle 85. dakikadan sonra şans veya kişisel beceriler ile attığı goller sonucu zar-zor kazanabiliyor.

İki yıl üst üste şampiyon olan ve Avrupa’da iddialı olmak isteyen bir takımın yedek kulübesine bakıyorsunuz, umudunuz kırılıyor.

Fenerbahçe’de ve Milli Takımımızda hâlâ sol bek olarak sol ayağı olmayan Ümit Özat oynuyor. Bunca zamandır sol kanada Ümit’in alternatifi olacak bir adam bulamamışız.

Fener’e acil şifa PSV maçını kazanmak olacaktır. Bu başarının yanında Trabzon’a puan vermiş olmak hiç kalır.

Fenerbahçe’nin Avrupa’da yoluna devam etmesi demek, bu takımın performansını (mümkünse kadrosunu) ikiye katlaması demektir.

Aksi olursa takım “köyüne” dönecek ve yine “yürüye yürüye” şampiyon olmak için ayak sürüyecektir.

Belki bu sebepten dolayı (yani hedefi kaybettiği için) lig şampiyonluğunu da elden kaçıracaktır.

Kendi çapını bilmek, bir istikrar kazanmak, ölçülü olmak; fertler, takım ve yönetim için olduğu kadar hepimize gereklidir.

Ölçüyü kaybeden, kendini kaybeder.

Geri dön

Yazdır

Yukarı