Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Yurt Haberler
Son Dakika
657'liler Ailesi
Ankara'da Şafak
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
İnsan Kaynakları
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Koray DÜZGÖREN kduzgoren@yenisafak.com.tr

Meclis Başkanı ve AKP yetkililerinin söylediklerine bakılırsa Meclis'imiz çok iyi çalışıyor. Çıkardığı yasaların haddi hesabı yok.

Yüce Meclis'e karşı saygısızlık etmek istemem ama, ben farklı düşünüyorum.

Yasa sayısından ziyade yasaların niteliklerine ve ne getirdiklerine bakmak gerektiğine inanıyorum.

Çıkan yasaların sayısı değil içerikleri beni daha fazla ilgilendiriyor.

Mesela ben birçok yasayı anımsamıyorum ama, mesela, son çıkan Terörle Mücadele Yasası'nı iyi biliyorum.

Bana göre - sadece bana göre değil tabii, memleketin özgürlükleri savunan bir çok insanına göre de böyle- bu yasa çıkmaması gereken bir yasaydı.

Şimdi kimse de kalkıp bu yasayla, "bir yasa daha çıkardık, ne mutlu bize" diyerek övünmeye kalkmamalı.

"Keşke bu yasa vesile olsa da daha sonra çıkaracakları yasalarda aynı yanlışı yapmasalar" diye temennide bulunmaya hazırlanırken ne görelim:

Hükümet, milletvekili çocuklarından sonra bu kez de asker çocuklarını sağlıkla ilgili meselelerinde 25 yaşına kadar devlet güvencesine alınmasını öngören bir tasarı hazırlamış. Hükümet, bir yandan sağlık harcamalarında 'tasarruf' yapmaya çalışırken, vatandaşın sağlık harcamalarına katkı payını arttırırken böyle bir yasayı neden çıkartmak ister?

Daha önce milletvekili çocuklarına getirilen bu ayrıcalık Silahlı Kuvvetler mensuplarının çocuklarına da tanınmak isteniyor ki kamuoyunda çıkacak tepkilerin dozu azalsın. Çünkü bu ayrıcalığa karşı çıkılırsa Silahlı Kuvvetler'in bu alandaki ayrıcalıklarına da karşı çıkmak gerekir ki, kimse de böyle bir şeyi göze alamıyacağına göre mesele geçiştirilmiş olur.

Bu yasaya göre, eskiden yüksek öğrenim yapma şartı ile 25 yaşını doldurmamış ve evli olmayan çocuklara tanınan tedavi yardımı hakkı, artık öğrenim şartı aranmaksızın verilecek.

Eskiden sadece sağlık kurulu raporunda belirtilen ilaçların olmaması halinde yurtdışından temine imkan tanınırken, artık ilaçların yanı sıra Sağlık Bakanlığı tarafından ithaline izin verilen ve özel mevzuat hükümlerine göre ilaç olarak kullanılabileceği belirtilenler de yurtdışından sağlanabilecek.

Yasa tasarısında yer alan hükümlerin ayrıntısına inmek gereksiz.

Bu tasarıya baktıktan sonra sağlık alanında Türkiye'nin parasının yetersiz olduğunu söyleyenlere inanmamak gerekir. Eğer Türkiye'nin parası var ise, niçin Orta, Doğu ve Güneydoğu Anadolu'nun birçok il ve ilçesi doktorsuzluktan, sağlık personeli eksikliğinden, ilaç ve tıbbı malzeme yoksunluğundan inliyor?

Niçin bu yetersizlikler nedeniyle bir çok insanımız hastane kapılarında ölüp gidiyor? Şizce bu hesapta bir yanlışlık yok mu?

Bu haberlere bakarken gazetenin birinde gözüme Maliye Bakanlığı'nın 1 Ağustos tarihinden itibaren bedelini ödemeyeceği ilaçların listesiyle ilgili haber ilişmez mi? Dahası var... Memlekette olup bitenler sadece bizim büyük gazetelerin yansıttıklarından ibaret değil ki...

Alın bir haber daha:

Türkiye parasızlıktan Güneydoğu ve Doğu Anadolu'da özellikle sınır bölgelerine yerleştirilmiş bir milyondan fazla mayını temizleyemiyor. Bu işe ayıracak parası yok.

Ya da var da yok!..

Mayınlı alanlar ve çok geniş bir coğrafyaya dağılmış savaş artıkları (Bombalar, patlayıcı kalıntıları vesaire) temizlenemediği için sadece Ocak-Kasım 2005 arasında, kara mayınları nedeniyle 43 kişi ölmiş. Bunların 8'i çocuk. 100 kişi de yaralanmış. 2004 yılındaysa, kara mayınları veya patlamamış top mermileri nedeniyle 57 kişi ölmüş. Bunların 16'sı çocuk. 29'u çocuk 111 kişi de yaralanmış. Yaralıların çoğunun sakat kaldıklarını söylemek gerekiyor. Çünkü para yok.

Ama ayrıcalıklar için para her zaman var. Şartlar böyleyken sağlık alanında ayrıcalıkları genişletmek için çıkarılacak yasaya kim saygı duyar.

Yasalar önce adil olmalı.

Geri dön

Yazdır

Yukarı