Zaman neden hızlandı, ne yapacağız şimdi?

Zaman mı hızlandı bana mı öyle geliyor? Günün nasıl geçtiğini, nasıl akşam olduğunu anlayamıyorum. Yapmak istediklerim, planlamalarım hepsi karman, çorban oluyor. Hayatım durdurulamaz bir hızla ilerliyor ve ben müdahil olamıyorum.

Sanırım sizin için de aynı şey geçerli. Bilemiyorum gençler buna katılır mı, sanki onlar için zaman farklı bir şekilde algılanıyor. Ancak benim yaşımda olanlar, yani orta yaş kuşağı, (gönlü ne kadar genç olursa olsun) zamanın ürkütücü bir şekilde hızlandığını görüyorlar. Sanırım onlar da benim gibi ürküyor ya da korkuyorlar bundan.

Ben zamanı kendime göre planlayamamaktan dolayı şikayetçiyim. Mesela okumak istediğim kitaplar var, yazmak istediğim kitaplar var, gitmek istediğim yerler var, ziyaret etmek istediğim insanlar var... yani çok planım var, ancak bunlar zamanın hızı karşısında bir türlü tutunamıyorlar.

Yazı günleri nasıl geliyor anlayamıyorum mesela. Hangi yazıyı ne zaman yazdım, ne yazdım, tekrara düşmeyeyim, derken bir hafta geçmiş oluyor. Allahtan arşiv sistemi var da oradan kontrol edebiliyor insan.

Sonunda gözü açık gideceğimiz kesin. Hayatta yapmak isteyip de yapamadığımız çok şey var. Bazen paniklediğiniz oluyor mu bilmiyorum? Ben bir yazar ağabeyimizi ziyaret ettiğimde, ondaki paniği gördüm. Yazmak istediği değerli bir kitap vardı ve onu yetiştirmeye ömrü yetmeyecek diye korkuyordu. Ciddi anlamda paniklemişti, bir çok şeyden elini eteğini çekip, okumaya ve yazmaya yoğunlaşmıştı. Yaşı altmışı biraz geçmişti ve bence mutsuzdu.

Bizim durumumuz, yani henüz altmış olmamış ama yaklaşmış olanlar için, sanırım yapacak bir şeyler olabilir, iş işten geçmeden. E tabii şimdi okuyucu, 'sanki sen başardın da zaman planlamasını, bize mi tavsiye ediyorsun' diyebilir. Haklı da. Zaten benim bir planlama önderimden ziyade tespit yapma durumum var şu anda. Bizi bekleyen sorunun, ne olduğunu anlatmaya çalışıyorum.

Durum tespitinden sonra, yani sorunumuzu tespit ettikten sonra, buna nasıl çözüm bulacağımızı konuşabiliriz. Zamanı yavaşlatamayacağımıza göre, hayatımızı yavaşlatmak, daha doğrusu, bazı konularda hızı düşürmek, bazı konularda da arttırmak ilk aklıma gelen şey. Mesela hızlı yemek yemeği yavaşlatmak, spor yaparken hızlanmak, zaman harcayan gereksiz sosyal medya alanlarından çıkmak ve oradan gelen zamanı okumaya vermek... nasıl ilk hamleler?

Erken kalkmak, akşam da geç yatmak, yani uykudan feragat etmek de bir yöntem, zaman bulmak için. 'Belli yaştan sonra insan uyuyamıyor' demişti bir büyüğüm. Sanırım o güne de hazırlamış oluyoruz kendimizi. Ancak o zaman, uykusuz geçen saatleri, şu andaki gibi verimli kullanabilecek miyiz, tam kestiremiyorum.

Sonuç itibariyle, bu Pazar günü evde oturup, bu makaleyi okurken, siz de zamanın hızlandığını, yapacak çok şeyimizin olduğunu ama vaktimizin az olduğunu anladınız sanırım. Benim yaşımdakilerin şöyle bir koltukta kımıldayıp, hafiften bir endişeye kapıldığını da görür gibiyim.

İyidir, hafif kaygı ve endişe iyidir. Bu konuda fikri olan varsa yazsın bana. Buradan paylaşır, ortak bir çözüm buluruz birlikte.

Gözü açık gitmek kötü bir şey mi acaba? Bunu da bir düşünelim.

#arşiv sistemi

#zaman

#Erken kalkmak