İlkokuldaydık, öğretmen içimizden birini “Sınıf Başkanı” seçti. Ortaokuldayken, kimin başkan olacağına biz karar vermiş, seçim yapmıştık. “Demokrasi provası” demişti Türkçeci, lakin ne kast ettiğini tam anlamamıştık.
Her sene tekrarlanan seçimler, lise bitene kadar devam etti. Son sınıfın başkanı, aynı zamanda “Okul Başkanı” idi.
Üniversitede ise başka türlü başkanlıklar vardı. Siyasî görüşlere göre her grup kendi başkanını seçiyordu. Ne rektör, ne dekan, ne de “Bölüm Başkanı” ile “Anabilim Dalı Başkanı” o seçimlere karışıyordu.
İş hayatına atılınca da karşımıza pek çok başkan çıktı.
Daire Başkanı...
Oda Başkanı...
Federasyon Başkanı...
Vakıf Başkanı...
Dernek Başkanı...
Holding Yönetim Kurulu Başkanı...
Ticaret Odası Başkanı...
Sanayi Odası Başkanı...
Komisyon Başkanı...
Birlik Başkanı...
*
İlimiz, ilçemiz, zaten “Belediye Başkanı” tarafından yönetiliyordu.
Tuttuğumuz, tutmadığımız bütün spor kulüpleri de başkanların kontrolündeydi.
Oy verdiğimiz, vermedimiz siyasi partilerin başında “Genel Başkan” vardı.
Devletin pek çok kademesinde karşımıza başkanlar çıkmaktaydı.
TBMM Başkanı...
Genelkurmay Başkanı...
Yargıtay Başkanı...
Danıştay Başkanı...
Sayıştay Başkanı...
Diyanet İşleri Başkanı...
Kızılay Başkanı...
Yeşilay Başkanı...
*
Özel, tüzel, güzel kurumlarımızın büyük bir kısmı da başkansız yapamıyordu.
Baro Başkanı...
Merkez Hakem Kurulu Başkanı...
TOBB Başkanı...
TOKİ Başkanı...
TİKA Başkanı...
TİM Başkanı...
TÜSİAD Başkanı...
MÜSİAD Başkanı...
HSYK Başkanı...
YÖK Başkanı...
KÖK Başkanı...
DÖK Başkanı...
*
Bu ülkede başkandan geçilmiyor. Hayatımız “Sayın Başkan ve Değerli Üyeler” ile dolu.
Şimdi “Başkanlık Sistemi” tartışılırken, itiraz edenlerin düştüğü durum içler.
“Bir kişinin isteğiyle, başkanlık sistemine geçilmez” diyen MHP’li Genel Başkan Yardımcısı haklı.
Hakikaten eğer sadece bir kişi istiyorsa, olmaz.
77 milyonu geçtiği kesinleşen millete soralım bakalım başka isteyen var mı, yok mu?
*
O Sayın Genel Başkan Yardımcısı, partinin kurucusu Alparslan Türkeş’in söylediklerini ve “9 Işık” kitabında yazdıklarını bilseydi keşke. Orada Türkeş’in başkanlık sistemini savunduğundan haberdar olsaydı...
Amerika’ya yakışabilirmiş başkanlık sistemi ancak bize uymazmış.
İyi de azizim, ABD o sisteme Osmanlı’daki yönetim biçimini inceledikten sonra karar vermişken, bizim iki başlı yönetimde devam etmekteki ısrarımızı neyle açıklamak gerekir?
Ayrıca niye dert ediyorsunuz ki...
Siz geldiğinizde değiştirirsiniz.
Nasılsa her şeyi değiştirmeyecek misiniz?
