Emniyet teşkilatından cep telefonlarına mesajlar gönderiliyor. “Kendini polis, asker, savcı olarak tanıtan ve banka hesabınızın terör örgütleri tarafından ele geçirildiğini söyleyenlere aldanmayın.”

Vatandaş yine de inanıyor.

Çünkü telefonla arayan ve savcı olduğunu polis olduğunu söyleyen kişi, çok inandırıcı...

Konuşma sırasında telsiz cızırtıları da duyulunca, paniğe kapılmak kaçınılmaz.

Evindeki altınları poşete doldurup bir çöp kutusuna bırakması isteniyor.

Banka hesabında ne varsa hepsini çekip aynı şekilde yapma talimatı veriliyor.

Genellikle de ileri yaştakilere musallat oluyorlar.

Profesörler bile kandırıldı bu yöntemle.

*

Eğer teröristler tarafından ele geçirildiyse, hesapta para nasıl durabilir?

Devletin polisi savcısı, vatandaştan bu şekilde para ve altın ister mi?

Diyelim olmayacak şey oldu...

Devlet görevlisi vatandaşı telefonla mı arar?

Varsayalım ki o da oldu; istediği parayı çöp kutusuna mı bırakmasını söyler?

Bir dakika düşünse, hiçbir tarafında mantık olmadığını görecek.

Panik halinde davrandığı için düşünemiyor çok kişi.

*

Çöp kutusuna bıraktırma numarası eskidiği için farklı yöntemler de geliştirdi dolandırıcılar.

Bazıları ““DHKPC’lilere bilmeden yardım etmişsiniz. Bütün bilgileriniz örgüt tarafından ele geçirildi. Adresinize polis göndereceğiz ve konuyu takip edeceğiz. Evdeki para ve ziynet eşyalarınızı gelen polise teslim edin...” diyor, bazıları da verdiği hesap numarasına havale yapılmasını istiyor.

Şiddet uygulanmadığı ve kendi rızasıyla parayı teslim ettiği için, dolandırıcılar yakalandığında cezaları çok yüksek olmuyor maalesef.

Sahte polis ve savcılar her dönemde karşımıza çıkmıştır; kolay kolay bitmez.

Kökü olsa, turp suyu dökelim kurusun diyeceğiz ama saksıdaki çiçek değil ki.

*

Bir tanesi de İstanbul’daki savcıları arayıp kendini Ankara İnfaz Savcısı olarak tanıtmıştı.

İş takibiyle uğraşmaktaydı.

“Adliyede tanıdığım hâkim ve savcılar var. Davanızı halleder, şu kadar para verirsen ben çözerim” diyerek vatandaşı kandırıyormuş.

İstanbul’daki 10 savcıyı aradığı ortaya çıktı.

Sonunda yakalandı.

*

Bazılarının ise daha büyük çaplı işlerle uğraştığını görüyoruz.

Savcıyım, hâkimim diye ortaya çıkıp, devletin gönderdiği yardım TIR’larını durdurmak gibi...

Sahte deliller üretmek gibi...

Baskın yapılan adreslere bir takım ‘emanetler’ bırakıp sonra da bulmak gibi...

Son derece kritik konulardaki kamera kayıtlarını silmek gibi...

Beraber çalıştıkları ve suçları “çuvala sığmayan mızrak” halini almış yandaşlarının marifetlerini örterek, yargıdan kaçırmak gibi...

Amirlerinden gelen talimat yerine örgütteki abilerinden gelen talimatı uygulamak gibi...

Sahte terör örgütleri üretmek, sahte isimlerle gizli telefon görüşmelerini kayda almak gibi...

“Dönemin Başbakanı” diye fezleke hazırlamak gibi...

Listeyi uzatmak mümkün; vs vs deyip geçelim.

Bunların verdikleri zarar, çok daha büyük.

*

Çöp poşeti numarasını uygulayanlar, on bin lira, yüz bin lira civarında zarar verirken, diğerleri binlerce kat fazla miktarda zarara sebep oluyor.

O yüzden, Şamil Tayyar’ın 17-25 Aralık döneminin savcısı için “acaba gerçekten hukuk fakültesini bitirdi mi, acaba diploması sahte mi, gerçek mi” demesi, son derece yerinde.

Diploması gerçek bile olsa, sahte savcılar gibi davrananları ne yapacağız?

“Dönemin Başbakanı” ya iş göremeyecek şekilde -Ecevit gibi- ağır hastalanacaktı, ya da ölecekti.

İkisi de olmazsa, tutuklanacak, kelepçelenecek, yargılanacaktı.

*

Humeyni sendromuna tutulmuş ve iktidar şehvetiyle ateşler içinde yanan, yerinde duramayan, hop oturup hop kalkan kişi de bir kolunu sallayarak vakarla yürüyecek, ülkenin başına geçecekti.

Hükümet kurmak alt kademedekilerin işi; o tepede oturacak, yönetecekti.

Hiç biri gerçekleşmedi.

Sahte hocalar, sahte imamlar, sahte müezzinler, sahte savcılar şimdi paçalarından tutuştuysa, birileri sağlam durduğu içindir.

Sağlam duranlara, kararlı davrananlara selam olsun.