Salih TUNA stuna@yenisafak.com.tr

Ne zaman CHP'nin adı geçse bir tuhaf olurum; konuşsam dilim dolaşır, kalem tutsam elim titrer. Nerde CHP yazısı görsem kalbimin ''pıt pıt"ları tellenir; garip bir duygu çöreklenir içime!..

Halbuki ne gündelik siyasetin mülevves havası umrumdadır, ne de CHP'nin düşünce düzlemiyle bir akrabalığım var.

Nostalji desem, değil; ''forma aşkı" desem, değil.

Soyaçekim mi yoksa?

Vaktiyle, akrabalarım ''silme" CHP'liydi. Zamanla onlar da her fani gibi ''değişim"den nasibini almışlar. Koca sülalede, CHP'li kala kala, seksen altı yaşındaki bir "pir-i fani" kaldı. Gelgelelim O da, CHP'nin başında İsmet İnönü var sanıyor!

O halde ne? Nedir bendeki bu hal?

Düşündüm, düşündüm ve buldum. Bunun tek bir nedeni var: Deniz Baykal...

"Efkar-ı Umumiye"nin "hizipçi" deyip pek haz etmediği Sayın Baykal bana kendisini hep sevdirmiştir. İşte size Baykal'ı sevmemin beş ana nedeni:

MÜTEVAZI ŞAHSİYETİ... Gösterişten o kadar uzak ki, Bülent Ersoy'un yakışıksız, müstekreh rüşvet iddiası vesilesiyle yirmi beş yıllık avukat olduğunu öğrendik. "Siyaset Bilimi Uleması"ndandır ama siyasi bir vesile olmadığı için meraklısının dışında kimsecikler bilmez. Colombia ve Berkeley Üniversitesi siyasetbilimi doçenti olduğu halde, bilgi ve birikimini siyasi yaşamına yansıtmayacak kadar mütevazıdır.

MUHALEFETTE İKTİDAR GİBİ DURMASI... Muhalefet ve iktidarı aynı anda tazammun etmesi siyasi dehasına delalet eder. Ak Parti'ye, iktidardayken muhalefet yapma şansı bahşetmiş olsa da, Sayın Baykal'ın bu kayıt dışı iktidarı ya da kayıt dışı başbakanlığı bize özgü "katılımcı demokrasi"ye büyük katkıdır.

SESİNİN RENGİ VE TINISI... Partisinin grup toplantılarında yaptığı konuşmaların haber bültenlerine yansıyan kısmına meftunum. Nefes nefese, tıslayarak; bir sır verir gibi büyük bir heyecanla konuşması beni "öteden beri" etkilemiştir. Bütün bunları vehmetmiş de olabilirim. Belki de trafiğe takılmış, grup toplantısına geç kalmanın telaşı içinde nefes nefese kalmış olabilir.

Bizim ilkokuldaki öğretmenimiz Aydın Bey ne zaman derse geç kalsa, "Yine geç kaldın" diyen bakışlarımıza, sınıfa girer girmez cezayı keserdi: "Çıkarın kağıtları yazılı yapacağım!"

Sayın Baykal'ın grup toplantısına geç kalmasını örtbas etmek için Aydın öğretmen gibi yazılı yapacak hali yok. Koca milletvekillerini yazılıya tabi tutmak yakışık almaz zaten. Sözgelimi, "Sosyal Demokrasi"den yazılı yapsa, sınavı geçenlerin sayısının Meclis'te grup kurabilecek kadar olacağını kimse garanti edemez. Sayın Baykal en doğrusunu yapıyor. Milletim sana diyorum milletvekilim sen işit, edasıyla konuşuyor. Bunu, anlaşılma sorununa bir çözüm olarak bulduğunu sandığım son cümlelerini öfkeyle tekrar etmesinden de kolaylıkla anlıyoruz.

HİÇ DEĞİŞMEMESİ... Her ahval ve şeraitte, Deniz Baykal olarak kalması büyük bir başarıdır. Zaten değişecek de ne olacak? Şu anda yüz elli dört milletvekili var. Farzımuhal değişti; hadi ilk seçimde de, üç-beş tane daha Ali Topuz kazanmış olsun. Ne değişecek? Değişsin de, Kemal Derviş'e kaptırmadığı meydanı, Bedri Baykam'lara mı bıraksın? Deniz Baykal CHP için, köprüden önceki son çıkıştır.

ÖZEN VE DİKKATİ... Sayın Baykal'ın, "E-e, I-ııı, Ihh..." gibi sesler çıkarması, kelime seçerken, cümle kurarken gösterdiği özen ve gayreti ifade eder. Baykal'ın hem beğendiğim hem de güvendiğim bir özelliğidir bu. Böylelikle ağzına ilk geleni söylemiyor; sözünü tartarak konuşuyor. Bir keresinde bu özelliğini savsaklayıp yekten konuşmuş, bu yüzden; "TSK, 28 Şubat sürecinde bir sivil toplum gibi çalışmıştır" demiştir. Bu da bana, kendisini seven ve her zaman sevecek biri olarak, "Ah benim göz yaşlarım, nerde kaldınız!" dedirtmiştir.

Geri dön

Yazdır

Yukarı