Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Yurt Haberler
Son Dakika
657'liler Ailesi
Ankara'da Şafak
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Mustafa KUTLU mkutlu@yenisafak.com.tr

İnsanoğlunun efsanelere ihtiyacı var. Menakıp ve efsane geçmişte olduğu gibi bugün de insanlara şevk, enerji veriyor; ufkunu açıyor, gideceği istikameti belirliyor.

Muhammed Ali, Maradona, uzay gemisi, Che bugün birer çağdaş efsanedir. Kapitalizm efsaneden marka üretip satar. Efsane olmak kolay değildir. Ne zorla, ne kurnazlıkla, ne parayla efsane olunamaz.

Kabiliyet, hizmet, fedakârlık, imkansız denileni mümkün kılma, aleladeden harikuladeye yükselme, nesilden nesile anlatılacak başarılara imza atma, cesaret, dayanma gücü vb. gibi unsurlar efsaneleri doğuruyor. Fenerbahçe Başkanı Aziz Yıldırım "efsane" olma yolunda yürüyor. Bu yol onu "efsane" yapabilecek mi?

Sağlık sebepleri ve ailesinin isteği ile bir kez görevi bıraktı; yoğun istek üzerine geri döndü. Fenerbahçe iki yıl üst üste şampiyon oldu, üçüncüsünü "kıl payı" kaçırdı. Aziz Başkan yine sağlık sebepleri (ciddi bir meseledir) ve ailesinin isteği ile görevi bıraktı. Bu defa yeniden göreve dönmesi için gösteriler yapıldı, yoğun bir baskı oldu. Başkan dönecek mi, dönmeyecek mi derken, ortaya başka bir ismin çıkıp çıkmayacağı da merak konusu olmuştu.

Çıkmadı. Başkan sağlığını riske atarak yeniden aday oldu ve 8. kez başkan seçildi. Tek adaydı ve bütün oyları aldı (7 oy geçersiz).

Bu sevgi ve güven elbette ki Aziz Bey'in gücünden ileri gelmektedir. Ancak bu güç sadece tesis ve bina yapmakla efsane olmaya yetmez. Fenerbahçe Üniversitesi'ni kursa bile yetmez.

"En çok başkan olan başkan" diye anılsa yine yetmez. İçeride 100. yılda iki kupayı da alsa yetmez.

Bu yol Avrupa'da başarı kazanmakla elde edilebilir. Ne yazık ki ölçü budur. Şu Hollanda-Portekiz maçına bir bakın. Sahadaki oyuncularla kenardaki hocalar ölüp ölüp dirildi. Kartlar havada uçtu dört kişi atıldı. Niçin bu mücadele? Kendini göstermenin, başarıyı yakalamanın yeri orası da ondan. Yenilen köyüne geri döner.

Bu kadar?

Aziz Başkan bu başarıyı yakalamak için elinden geleni yapıyor ve yapacak. Elbette ki Türkiye şartlarında çalışıyor. Nedir o şartlar. Bir misal: Ülkenin bütün bankalarını biraraya getirseniz orta boy bir Alman bankasının cesametine ulaşmıyor. Olsun. Buna rağmen Türkiye Dünya üçüncüsü bir Milli Takım çıkardı işte.

Arjantin ve Brezilya da mali açıdan zayıf ülkeler. Tamam. İşte buradan gidilebilir. Bu defa iyi bir hoca, başarıya kilitlenmiş bir takım, dedikoduya kulak tıkayan bir yönetim bu işi bitirebilir.

Fenerbahçe eğer 100. yılında Avrupa'da bırakın kupa almayı bir "kupa finali" oynasın Aziz Başkan "efsane" olmuştur artık, bunu kimse engelleyemez.

Keşke "o günleri" görebilsek. Hayırlı olsun Başkan.

Geri dön

Yazdır

Yukarı