Dört yıl önce dört yıl sonra

19 Ocak 1997 günü amatör spor için çok önemliydi. Federasyon başkanları seçimle iş başına gelecekti. Aradan yıllar geçti ve aynı heyecan yine başladı. Kasım ayı, seçim ayı oldu.

Federasyonlar faaliyetlerini seçime endeksledi. Çalışmalar biraz bile olsa tatile girdi. Bu, gayet doğaldır. Politikada bile böyledir. Seçimler yaklaştıkça Ankara'da hareket başlar, kulisler hükümet işlerinin önüne geçer.

Bizim dünyamız spor ama gel gör ki, siyasetçileri bile geri bırakıp, sandıktan çıkmak için ne çalımlar atar olduk.

Eğri oturup doğru konuşalım diyerek federasyon seçimlerine bir göz atalım...

Sandık başına giderken çok iyi düşünmek gerekecek. "Türk sporu artık devlete yük olmaktan çıkmalı" felsefesiyle hareket etmeliyiz. Çok iyi hatırlanır, bundan önceki seçimler yapıldı, başkanlar seçildi de beraber çalışacakları yönetim kurulunu bir türlü belirleyemediler.

Aylarca muallakta kalan federasyonlar oldu. Her federasyon zengin kişileri aramaya başladı. Çünkü icraatın temel şartı para idi. Bütçeleri komik rakamlarla oluşan federasyonlar, zor duruma düşeceklerdi. Nitekim çoğu da pes etti. Biz bunları söylüyoruz ama bir türlü "Sponsorluk Yasası"nı çıkartamayan üst kurul, acaba başka şeyler mi düşünüyor?

Federasyonarımıza gelince... Adaylar yavaş yavaş belirlenmeye başladı. Burada isim önemli değil. Bundan önceki federasyonun neler yaptığı önemli. Sayfaları geriye doğru çevirerek incelemek lazım. Branşlarında şampiyon olmuş, sporculardan mutlaka istifade etmek gerekir. Geniş tabanlı ve katılımlı federasyonların daha faydalı olacağı kesin. Ama her şampiyon sporcu ortaa "Ben başkan olacağım" diye çıkmamalı. Sporculuk ayrı şey, yöneticilik çok daha ayrı şeydir.

Genç olabilirsiniz ama ülkenin en faal federasyonu koltuğuna oturmak için acaba bilgi ve tecrübeniz yeterli mi?

Haftaya tesis ve altyapısını iyi hazırlayan federasyonlara değineceğim...