Başbakan Erdoğan'ın altını tekrar tekrar çizdiği, "bürokratik oligarşi" ile, yine bir başka AK Parti vurgusu olan "yolsuzlukla mücadele" arasında oldukça geniş bir ortak alan bulunuyor. Tıpkı, dün TÜSİAD'da yaptığı konuşmada sarfettiği, "Tepeden tırnağa bir kirlenme, bir yolsuzluk ekonomisi yaşanırken sizlerin sesi daha fazla çıkmalıydı" cümlesinin Türkiye'deki yolsuzluk ekonomisinin hayat bulmasıyla yakından ilgisi olduğu gibi. Bu cümlenin örtüsü kaldırıldığında Başbakan, karşısında oturan iş dünyası liderlerine açıkça, "masum değilsiniz, hiç biriniz" demiş olmaktadır.

Gerçeğin önemli bir bölümü de zaten budur. Bürokrasi ve iş dünyası yıllardır kurdukları ittifakla, siyaset zemininde ülke kaynaklarını paylaştılar. Oligarşinin bürokrasi ayağı, değişimden, demokrasiden, millet iradesinden ve dolayısıyla meşru siyasetten esirgediği dayanışmanın kapısını, büyük bir geniş gönüllülükle kleptokrasiye ardına kadar açtı. Bu ittifak sayesinde de tahminen 100 milyar Dolar'lık kamu kaynağı yasal olmayan yollarla paylaşıldı. Bilinen deyimle hortumlandı...

TBMM Yolsuzlukları Araştırma Komisyonu da bugün işte bu muazzam kaynağı paylaşan adresleri ortaya çıkarmaya çalışıyor.

Meclis bu komisyonu sadece mutad olduğu üzere, sıradan bir araştırma amacıyla kurmamıştır. Ortada, bundan daha önemli ve gerekli bir gerekçe vardır. O da AK Parti'yi tarihi seçim zaferine ulaştıran faktörlerin belki de en önemlisinin seçmene verilen "yolsuzlukla mücadele sözü" olmasıdır. Yani, hükümet yolsuzlukla mücadele konusunda topluma ertelenemez ve geri dönülemez bir söz vermiştir. Bunun en basit ve yalın anlamı, AK Parti döneminde kamuoyunun tatmin olacağı bir yolsuzluk operasyonunun gerçekleştirilmesi zorunluluğu bulunduğudur.

İnsanlar, ortak oldukları kaynakları kendi hesaplarına geçirenlerin; işadamı, siyasetçi ya da bürokrat kimliğine bakılmaksızın mahkum olmasını beklemektedir. Seçmen, 3 Kasım'da ülkenin önüne tartışmasız bir şekilde koyduğu "yeni siyaset"in bu olmaksızın güç kazanamayacağına inanmaktadır. Tersinden okursak, böyle bir arınma olmaksızın siyasetin yenilenemeyeceğini düşünmektedir.

Tablo böyle olunca, yolsuzlukla mücadelenin önünde aşılmaz bir duvar gibi duran; Bankalar Kanunu, Merkez Bankası Kanunu ile Meclis İçtüzügü'ne mündemiç "ticari sır" veyahut da "devlet sırrı" kavramlarının varlığı her geçen gün daha fazla merak konusu olacaktır. İnsanlar; yani, ceplerinden çalınan paraların hesabının sorulmasını isteyen ve bekleyen kitleler için yasaların ördüğü bu duvar ülkenin yolsuzlukla mücadele iradesinin zaafından başka bir anlam ifade etmeyecektir. Devletin ya da serbest ticaretin güvenliğini değil düpedüz, yolsuzluk ittifakını koruyan bu sır perdesi aralanmadıkça, hükümet önce manalı bakışlara sonra da aleni reaksiyonlara muhatap olacaktır.

İki partili Meclis, tek partili iktidar yapısının sunduğu böylesine elverişli bir arınma fırsatını berhava etmemek için; acilden daha acil bir süratle yolsuzlukla mücadele kanunu çıkartılmalıdır. Kanunun adı da, çağrışımları da bu olmalıdır...

Bu kanun kitlelerin beklentileri ile kamuoyundan her kesimin apaçık desteği ile Türkiye'nin yükünü hafifletecek ve hükümetin meydanlarda gür sesle verdiği sözün tahakkukuna imkan tanıyacaktır.

Sadece yolsuzlukla değil, "bürokratik oligarşi" ile gerçek mücadele de ancak böylesine kapsamlı bir niyet beyanı ile mümkün olacaktır. Toplum, gerçek bir yolsuzluk mücadelesi başlatıldığı konusunda motive edilmek zorundadır. Oligarşinin sadece bürokrasi değil, iş dünyası ve siyaset ayakları da ancak bu şekilde kırılabilecektir.

Açıkçası, "Güçler ittifakı"nın paraya karşı zaafı cezalandırılmadıkça siyasi fonksiyonlarının törpülenebilmesi mümkün değildir.

Bir yandan sık sık, "muktedir olamamak"tan şikayet eden iktidar için bu tablo aynı zamanda bulunmaz bir fırsattır. Birbiriyle kıyaslanabilir iki eşit gücün iktidar alanını paylaşması gibi bir noktadan değil, hırsız-polis ilişkisi üzerinden adım atmak AK Parti'nin hükmetme problemini de kökünden çözecektir.

MUSTAFA KARAALİOĞLU

Künye

Temsilcilikler

AboneFormu

MesajFormu