Yedi İklim'in Mehmed Akif sayısı

 
Yaptığı özel sayılarla beğeni toplayan Yedi İklim dergisi de, özellikle bu yıl dönümünde Akif'i unutmamış ve derli toplu bir "Akif özel sayısı"yla sanat/edebiyat alanında görevini yerine getirmiş.

Kişisel olduğu kadar son derece primitiv duygularla da bezenen bir yaklaşımın talihsiz ürünü sayılabilecek bir konuşma, çok geçmeden tüm Türkiye'yi ayağa kaldırdı. Mehmed Akif Ersoy gibi, bu topraklarda yaşayan insanların bağrından çıkmış bir değere karşı sergilenen hasmane tutum, gereken cevabı, kollektif bilincin yansıması biçiminde yeterince aldı. Ama hiç şüphem yok; esas ağır cevap, milletin vicdanının sesinde yankılandı, yankılanıyor, yankılanacak..

Yıllar yılı bu milletin sesi olmuş bir anlayışın ağırlığı yanında, diğerinin lâfı mı olur? İstiklâl Marşı ve Safahat'ın şairi Mehmet Akif, bu sevimsiz olay dolayısıyla bir kez daha sahiplenildi, baş tâcı edildi ve milletin şairi Akif daha da büyüdü. Ya, diğeri?!.

İnsanımızın özellikle manevî dinamiklerini aşağılamaya matuf girişimlerin, saygısızca ortaya konan tutum ve davranışların nasıl da ters-yüz edileceğinin güzel, ibret verici bir örneğini yaşadık hep beraber. Ve bir kez daha gördük ki; bu insanların cebinden parasını çalabilir, çeşitli maddî külfetlerle sırtına binebilir ve onların yaşam standardını açlık sınırına getirebilirsiniz ama, asla, manevî değerleriyle dînî hassasiyetlerini aşağılayamaz, hafife alamaz ve hele hele alay konusu hiç yapamazsınız. Tarih boyunca görülmüştür ki; bu tip olayların sonrasında halkın (yani Hakkın) şamarı o yüzlerde fena bir biçimde patlar ve o iz hiç silinmez!.

Milletine ve devletine bir "İstiklâl Marşı" hediye etmiş olan Akif'in geride bıraktıklarına karşı devletin ve Cumhuriyet hükûmetlerinin hiç mi borcu yoktu? Bu nasıl bir vefâ duygusudur ki; Akif'in evlâtları ve torunları binbir perişanlık içinde yaşamaya mahkûm edilmişler ve kimliklerini gizlemek durumunda bırakılmışlardır? Kendisini küstürüp bu topraklardan kaçırttığımız yetmiyormuş gibi, evlâdu iyâlini de çöp kamyonlarında ölüme terketmişiz.. Dünyada 'ayıp' mı arıyoruz? Bu 'ayıp' bize yeter!.

Geçtiğimiz Aralık ayı, bilindiği gibi, merhum Mehmed Akif Ersoy'un vefâtının 63. seneyi devriyesiydi. Akif'i anma toplantıları, panel ve konferanslar, o çirkin lâkırdılardan dolayı bu yıl daha bir hararetli ve deyim yerindeyse 'coşkulu' geçti. Daha çok Akif okundu, daha çok Safahat satın alındı, daha çok dua edildi..

Yaptığı özel sayılarla beğeni toplayan Yedi İklim dergisi de, özellikle bu yıl dönümünde Akif'i unutmamış ve derli toplu bir "Akif özel sayısı"yla sanat/edebiyat alanında görevini yerine getirmiş. Yedi İklim'in Aralık-Ocak sayısı, Safahat şairini çeşitli yönlerden ele alan, inceleyen, değerlendiren ve yorumlayan çalışmalardan oluşuyor. Millî şairi farklı bağlamlarda inceleyen bu yazılarla, Yedi İklim dergisi yönetimi, ben inanıyorum ki, düne-bugüne-yarına dair önemli bir işlevi yerine getirdi ve Akif için kalıcı bir yaklaşım örneği gösterdi. Teşekkür borçluyuz kendilerine. Yedi İklim'in son çıkan Akif sayısını kitapçı vitrinlerinde bulamayanlar, şu telefon numaralarıyla irtibata geçebilirler: (0 216) 346 65 78 - 337 43 14 , 492 10 74; fax: (0 216) 345 63 89. Derginin bu sayısının her an tükenebileceğini hatırlatmak isterim..

Akif özel sayısına katkıda bulunan isimler ise şunlar: Seyfettin Ünlü, Hasan Aycın, Ali Haydar Haksal, Arif Ay, Osman Bayraktar, Mahmut Kanık, Bekir Karlığa, Mihriban İnan Karatepe, Yasin Doğru, Orhan Okay, Mehmed Akif, Mehmet Kahraman, Ramazan Çiftlikçi, Mustafa Özçelik, Yakup Şafak, Adnan Karaismailoğlu, Hüsrev Hatemi, Ali Günvar, Mücahit Koca, Fahreddin Gün, Ahmet Edip Başaran, M. Asım Gültekin, Dücane Cündioğlu, Melike Türkdoğan, Ferit Vecdî..

Derginin kapağında yer verilen beyit oldukça mânidar geldi bana: "Zaman geçer, nice bin inkılâb olur zâhir;

Fakat bu şair-i pejmurde hep o Âkif'tir."

Fazla söze ne hacet?!.