Başbakan Tayyip Erdoğan'ın, üniversitelerde uygulanmakta olan başörtüsü sorununu da kast ederek, "Milletin vicdanını rahatlatacağız" konuşmasını Ak Parti grubu önünde yaptığı saatlerde, bizler de, Yeni Şafak yazarları olarak, Anavatan Partisi genel başkanı Erkan Mumcu'nun aynı konudaki görüşlerini dinliyorduk. Mumcu'nun bir kahvaltı ortamı samimiliğinde dediği de farklı değildi: "Yasak artık sona ermeli..."

Türkiye'nin baş ağrıtan pek çok sorunu var da, en temel sorunu, biraz garip kaçsa da yazalım, 'sorunların nasıl çözüleceği' sorusuna kolayından cevap verilememesi... Her ülkenin sorunları bulunur ve o sorunlar çoğunlukla milletin hakemliğiyle çözülür. Demokrasilerde, insanlar, eski performanlarına ve seçim beyannamelerine bakarak, liderlerini de samimiyet sınavından geçirerek partileri iktidara taşırlar. İktidara gelen parti ise, orada kaldığı süre içerisinde, seçim öncesi verdiği sözleri yerine getirmeye çalışır...

Bazı ülkeler, kritik sorunların çözümü için halkoyuna başvurma esasını da kabul etmiştir. Avrupa Birliği'ne (AB) mi girilecek, ya da içinde yer alınan ulus-üstü kurum eski ilkelerini değiştirip yeni esaslar mı benimsemiş, bu konuda son kararı halk verir o ülkelerde... AB Anayasası'nın Fransa ve Hollanda'dan yüzgeri edilmesi halkoylaması yoluyla olmadı mı?

Partileri iktidara geldiklerinde seçim vaatlerini yerine getirmekten uzak tutan 'bize özgü şartlar' var Türkiye'de; ayrıca, halkın görüşüne başvurmak da bayağı zor ince esaslara bağlanmış durumda. Bu sebeple de, milletin vicdanını kanatan yanlışlıklar süregidiyor...

Tek istisna, pek çok kronik yanlıştan vazgeçilmesini getiren AB süreci oldu. Hâlâ bütünüyle direnç kırılmış değil, ancak pek çok konuda "Asla olmaz" denilen düzenlemeleri, yerleşik sistem, AB üyeliğinin vazgeçilemez şartı olduğu için reddedemedi. 3 Ağustos 2002 tarihinden beri birbiri ardına gerçekleştirilen anayasa değişiklikleri ile uyum yasaları Türkiye'yi daha demokratik ve özgür bir ülke haline getirdi; AB perpektifi olmasaydı, bugün övündüğümüz pek çok haktan hâlâ mahrum kalacaktık...

Üniversitelerde uygulanmakta olan 'başörtüsü yasağı' devam ediyorsa, bunun bir sebebi, Avrupa'nın o konuda kendisinden beklenilen duyarlılığı göstermemesidir. Türkiye'nin üye olmaya çabaladığı AB'de, hiçbir ülkede, yüksek öğretim kurumlarında başörtüsü türü konularda herhangi bir yasak yok; böyle bir yasaklamayı düşünen tek bir ülke de bulunmuyor. Buna rağmen, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, cılız bir sesle de olsa, Türkiye'deki yasak uygulamasına destek verebildi. Avrupa ülkeleri Türkiye'ye dönüp "Eğitim özgürlüğü hiçbir gerekçeyle engellenemez" deseler veya Türkiye'deki yasakçı uygulamanın özündeki 'kadın-erkek eşitliğine aykırı' yöne dikkat çekebilseler, sözgelimi 'anadilde yayın ve eğitim' sorununun çözüldüğü gibi başörtüsü sorunu da sona erebilirdi.

Artık biliyoruz: Bu sorunu kendimiz kendi yöntemlerimizle çözmek zorundayız. Başörtüsü sorununun çözümü, Türkiye için demokrasisinin olgunluk sınavı haline de dönüştü. AB'nin duyarsız kaldığı din ve vicdan özgürlüğü önündeki en ciddi engeli ortadan kaldırmanın yolunu siyasetin ve siyaset adamlarının bulması gerekiyor.

O yol da belli aslında: 'Toplumsal mutabakat'... Erkan Mumcu, bizlerle konuşurken, "Toplumda o mutabakat çoktan beridir var, yapılması gereken varolan toplumsal mutabakatı siyasal mutabakata çevirmek" dediğinde doğru bir tespit yapmış oldu. Her iki parti liderinin bize yaptıkları açıklamalardan biliyoruz: DYP ve ANAP 'millet vicdanını kanatan' soruna çözüm arayışında özgürlükler istikametinde tavır almış durumdalar...

Tayyip Erdoğan'ın "Milletin vicdanını rahatlacağız" vaadi, hükümetin yeni arayışlar peşinde olduğuna işaret ediyor. Umarız, 'toplumsal mutabakat' arayışı, DYP ve ANAP hazır bütün güçleriyle destek çıkmışken, beklenen sonucu fazla gecikmeden getirir...

Hiçbir iktidar milletin vicdanı kanarken kendini güvende hissedemez çünkü...

FEHMİ KORU

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu

Online İlan