Yargıtay Başkanı Doç. Dr. Sami Selçuk'un "Zorba Devletten Hukukun Üstünlüğüne" ve 1999-2000 Adli Yıl Açış konuşmasını ve Yeni Türkiye'deki son yazılarını topladığı "Demokrasiye Doğru" adlı kitabından sonra 2000-2001 Adli Yıl Açış konuşmasını kitaplaştırdığı "Özlenen Gerçek Demokrasi" adlı eseri yayınlandı. Geçtiğimiz sene yaptığı konuşmasını tamamlar mahiyette olan kitapta, Selçuk, demokrasi, haklar ve özgürlükler konularında derinlemesine analizler yapıyor. 28 Şubat sürecinden sonra hızla çoğalan anti-demokratik uygulamalara kimsenin sesini çıkarmadığı bir dönemde, insan hak ve özgürlüklerini, demokrasiyi ve hukukun üstünlüğü ilkesini inatla savunan Selçuk, "Özlenen Demokratik Türkiye" adlı eserinde Türkiye'nin hukuksal yaralarına parmak basmakla beraber akılcı çözüm önerilerinde bulunuyor.

Çok Sesli Birliktelik...

Sami Selçuk, 171 sayfalık kitabında, "Demokrasi, Atatürk ve Atatürkçülük", "Avrupa Birliği", "Halk ve Katılım", "Düşün Özgürlüğü ve Düşünceyi Açıklama Suçları", "Laiklik", "Anayasa", "Erkler Ayrılığı ve Yargı", "Hukukun Üstünlüğü" konu başlıkları altında Türkiye'nin birçok açmazlarını teşhis ediyor ve hukuksal reçeteler öneriyor. Kitabında, çok sesli birlikteliği savunan Selçuk, bu isteğini; "Yiminci yüzyıl, en kanlı yüzyıldır. Derslerle doludur. Bunun temel nedeni, totaliter rajmlerin "hiç kimsele"lere (O. Paz) indirgenmiş tek tip insanlardan oluşan pastörize bir toplum yaratma girişimleridir. Oysa doğa da, toplum da özde çoğulcudur. Tek tipe izin vermezler. Üstelik doğa, tek tip insan üreten bir klinik değildir (İsaiah Berlin). Doğanın çoğulculuğuna dokunulursa, yaşam alt üst olur. Toplumun çoğulculuğuna dokunulursa, toplum yaşanılması güç bir cehennneme döner. Çünkü insan, başkalıklarıyla benimsenmesini ister." sözleriyle dile getiriyor. (Tel: 0 312 442 62 42)

Değişmeyen Sadece "Değişim"dir

"İnsanın devletleştirilemeyeceği anlaşılınca, devlet insancıllaştırılmıştır" diyen Selçuk, kitabının Totaliter rejimleri eleştirdiği kısmında Atatürk ve Atatürkçülük hakkında şunları söylüyor: " ...Atatürk, kendi çağının Bismarck'ın çağı, Bismarck'ın çağının da Napoleon'un çağı olmadığını biliyor ve gelecek kuşaklara da, temel değerleri gözeterek, bilimin gösterdiği yolda ilerlemelerini öğütlüyordu. Çünkü, Atatürk, tek değişmezin, değişim olduğunu biliyordu. Çünkü Atatürk, her gün yeniden inşanın sloganlara / fragmanlara, ucuz öykünmelere indirgenmesine karşıydı. Çünkü Atatürk, görüşünün öykünülmesini değil, değerlerin özümlenmesini istiyordu... Atatürk, tek biçimciliğin ve, son çözümlemede, toplumun kendisini yenileyip duran renksizliğin, toplumsal yaşamı yoksullaştıracağını ve çölleştireceğini biliyordu... Atatürk'ün "Öğreti istemem, donar kalırız" sözü, iki şeye; zihinsel patinaja ve şimdiki zamanın avucumuzdan kaçırılmasına açık ve kesin bir rettir... Atatürk, değişmezliği reddetmiş; Batı demokrasilerinin temel değerlerini benimseyerek durmamacasına yürümemezi istemiştir. Atatürkçülük katı ve gerçeküstü (sürrealist) bir ideoloji değil, bilime dayanan bir çağcıllaşma yöntemidir."