Afedersin Hayat'ta kanayan sosyal bir yarayı bilerek dile getirdim. Üstelik bu konu sadece romandaki gibi üniversiteli gençleri değil toplumun her kesimini kaplayan bir nitelik arzediyor. Her kim yaparsa yapsın ilan edilmemişse, gizli nikah tehlikeli sonuçlar doğurur. Bu konu sadece Türkiye'nin değil, dünyanın her yerinde yaşanan bir hadise. Nitekim size günümüzde yaşanmış bir olaydan söz etmek istiyorum. Geçen günlerde bir haber yayınlandı gazetelerde. Evlenmeye karar veren iki genç son anda, aynı babanın çocukları olduklarını anlamışlar. Bu olaylar gerçek. Yani romanımda kesinlikle abartı yok. Bu tür olayların sonuçlarının nasıl bir acı verebileceğini ise size bırakıyorum.

Romanınızda kahramanınıza dedirttiğiniz gibi gerçekten günahtan kaçmanın ilacı gizli nikah mı?

Hayır, gizli nikah, günahtan kaçmanın ilacı olmadığı gibi insanın içinden çıkamayacağı çözümsüzlüklere ve çekilmez türdeki acılara açılan kapıdır. İnsan sadece kendi nefsi için yaşayan bir varlık değil. Yaşamak istediği heveslerin peşine düşmeden önce bu nikahın olumsuz sonuçlarını görmeli. Çünkü riskleri korkunç.

Gözlemlerinize dayanarak bu tür nikahlara rağbetin çok fazla olduğunu söylüyorsunuz. Sizce kimler gizli evliliğe yöneliyor?

Daha çok maddi durumu iyi olanların ve şöhreti yakalayanların nefislerini tatmin için giriştikleri keyfilik arzeden, sakıncaları düşünülmemiş bir eylem bu nikahlar. Her kesimde boyutları gittikçe büyüyor. Roman da gerçek hayattan bir alıntı. Romanda sadece şahısların, yer ve mekanların adlarını değiştirdim.

İkinci evlilikler adı gibi gizli konuşulan, tartışılan konular. Siz ilk kez bu olaya bir romanda bahsederek giriyorsunuz. Okuyucularızdan ve çevrenizden nasıl bir tepki aldınız?

Aslında bu konu İslami kesimde de artık konuşuluyor. İşin vahametini anlayan dindarlar da bu gibi konulardan rahatsız. Özelikle hanımlardan olumlu tepkiler alıyorum. Erkeklerden de şu ana kadar olumsuz bir tepki almış değilim. Bunu gerçekleştirenlerin de nikahı açıkça yapmadıkları için, beni arayıp kendilerini deşifre edeceklerini sanmıyorum. Gizli evlilikler, keyfilik arz eden tehlikeli oyunlarıdır. İnancımızda, ahlakın, nefsin, canın, malın, hakların ve dinin muhafazası farzdır. Bu tür nikahlara ihtiyaç duyanlar toplumsal bir karmaşaya yol açmamak için daha yürekli davransınlar.

Bu konu artık, İslami kesimde de gün yüzüne çıkarılabilecek, tartışılacak duruma geldi mi? Yoksa farklı çevrelere yine 'malzeme' mi olacak?

Yaraya birilerinin neşter vurması gerekiyordu ve ben üzerime düşeni yaptım. Sonuçları hep birlikte yaşayıp göreceğiz. Kanaatimce bu defa her kesim tartışacaktır.

Gizli nikahlar sonunda yaşanan faciaları yalnız romanlarda mı okuyup tartışacağız? Sizce ne olmalı?

Sadece romanda değil, hayatın her alanında tartışmalı. "Sizce ne olmalı?" sorusuna gelince, nikahlar ilanla olmalı ve bu, toplumun yarası olmaktan çıkmalı.

İslami kesimde özellikle eğitimli, okumuş ve bir yere gelmiş erkekler arasında "çok eşlilik" olumlu karşılanırken, aynı özelliklere sahip kadınlar bu tür evlilikleri sert dille eleştiriyor. Siz bu tartışmaların neresindesiniz?

Bence "aydın" başlangıçlarda sonucu görebilen yapıya sahiptir. Bu nikahların bence olumlu karşılanacak hiç bir yanı yok. Ahlak ve din evrensel değerler, yani insanlığın müşterek malıdır. Ahlakın sütunları çöktüğünde her düşüncedeki insanın üzerine çökecektir. Bunun için yazarlar yaşadıkları toplumlarda tarihin ve hayatın değişmez tanıklarıdır. Bu tehlikeyi sezdim ve toplumun tartışmasına açtım.

Kitap yayınlandıktan sonra sizi arayanlar oldu mu?

Hayır arayan olmadı. Dayanılmaz acıların insanları, daha çok iç dünyasına kapanır ve vicdan azaplarıyla başbaşa kalmak isterler. Benim görüşüm kitapta açıkça ortaya konulmuştur. İffet anlayışı günümüzde erkeklerin lehinde bir mahiyet olarak arzediyor. Kadını destekliyorum; çünkü kadın, dün en çok tartışılan konuydu ve bugün de öyle. Onsuz hayatın olamayacağı gibi onsuz edebiyatın da eksik olacağı bir gerçektir. O'na hak ettiği değeri vermek, incitmeden yazmak, yaşatmak görevimizdir.